Ik ben nog lang niet jarig. Dat duurt nog ruim vijf maanden. Al sinds jaar en dag vierĀ mijn verjaardag precies op de dag zelf. Ook al zeggen heel wat mensen dat het zo’n ongelukkige dag is. Zo vlak voor kerstmis. Mensen zeggen dan boodschappen te moeten doen en als mijn verjaardag dan ook nog eens vlak voor of na een weekend valt lijkt het helemaal lastig te zijn. Ik zou niet weten waarom. Bovendien wordt het niet gestaafd door een tegenvallende opkomst.
Verjaardagen vier ik op de dag zelf. Mijn buurvrouw niet. Mijn buurvrouw is vandaag jarig, maar ze vierde het gisteren. Daar heeft ze een goede reden voor. Vandaag vertrekt ze op vakantie. En dan heb je de keuze tussen je verjaardag wel of niet vieren. In je eentje in een vliegtuig, dat kun je niet echt vieren noemen, tenzij de stewardess alle passagiers oproept ‘Lang zal ze leven ‘ mee te gaan zingen. Dus koos buurvrouw er voor om haar verjaardag gistermiddag te vieren. Nu bofte ze daar enorm mee, want de zomer van 2012 bleek precies gistermiddag tussen 15.00 en 18.30 uur te vallen . En laat dat nu ook het tijdstip zijn waarop zij haar gasten ontving. Een zonnige achtertuin, aardig gezelschap en een voortreffelijke zelf gebakken cheesecake of worteltaart naar keuze. Een enkele gast koos niet, maar ging voor beide. Ik niet. Ik kan alleen maar oordelen over de kaastaart. Zoals ik al zei: voortreffelijk.
Ik kende meer dan de helft van de aanwezige gasten. Een gezelschap dat klein genoeg was om het gesprek centraal te houden, soms uiteen te vallen in twee- of driegesprekken en dan weer samen te klonteren tot een gedachtewisseling. Gesprekken over vroeger. Daar was de leeftijd van de gasten en de gastvrouw ook naar. Maar ook gesprekken over een al dan niet lange toekomst en of het allemaal klaar was. Daar was de leeftijd van de gasten en de gastvrouw ook naar. En natuurlijk spraken we over, daar gaat het in deze leeftijdsgroep altijd over, de voor- en nadelen van de elektrische fiets. Zo’n middag dus. Reden genoeg om je verjaardag niet perse op de dag zelf te vieren, maar op een zomerse middag in juli.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links