Mijn dochter heeft een huis gekocht.Nu al weer een paar maanden geleden. Zij woont daar samen met haar vriend, haar partner. Nee, hoe ik het soms ook probeer, niet met haar aanstaande. Ik geloof niet dat er een huwelijk in het verschiet ligt. Maar de aankoop van het huis en hun beider verjaardag rond deze tijd waren reden genoeg voor het geven van een feest. Gisteravond. Wij zijn een van de eerste gasten. Ik ben nog zo van de generatie dat als er in de uitnodiging staat dat ik vanaf 20.00 uur welkom ben, ik er ook kort na die tijd probeer te zijn. Ouderwets? Dan maar ouderwets, maar dat soort gewoonten verander je niet gauw. Bovendien geeft dat ruim op tijd zijn nog de mogelijkheid voor een kop koffie en het in alle rust gade slaan van de komende reeks gasten. Om die stroom goed op te vangen is er in de tuin met zeildoek een soort reusachtige paraplu geconstrueerd en ligt een vuurkorf klaar om ontstoken te worden en straks voor een aangename warmte te zorgen. Ruimte genoeg voor alle gasten
Mijn dochter heeft de verschillende sociale kringen waar zij in verkeert uitgenodigd. Haar tennisclubje, de carnavalsband waarin ze speelt, collega’s van de hogeschool waar zij les geeft, leden van het dispuut uit haar studententijd en natuurlijk haar familie. In de loop van de avond vormt zich een gemêleerd gezelschap. Ik schud wat handen van mensen die ik denk nooit eerder ontmoet te hebben. Maar in een fiks aantal gevallen krijg ik te horen dat ik de leeftijdsgenoten van mijn dochter wel degelijk eerder ontmoet hebt. Ze hebben bij ons gelogeerd als ze samen met mijn dochter naar een concert of feest waren geweest. Maar dat is vaak al bijna 20 jaar geleden. En zo maak ik, wat oppervlakkig, maar toch, kennis met het milieu waar dochter zich in beweegt. Het huis wordt ingezegend met dit feest.
Hoe anders ging dat vroeger. Een van mijn vroegste jeugdherinneringen is dat na mijn eerste verhuizing de kapelaan van de parochie op bezoek kwam en met een palmtakje en wat wijwater het huis inzegende. Nu heffen we samen het glas en wensen dochterlief en haar partner veel geluk in haar nieuwe huis.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links