Houdbaarheid

Een paar maanden geleden presenteerde een collega-columnist een boekje. Tweewekelijks spreekt hij een tekst voor het Nieuwscafé, een plezierige bijeenkomst over actuele Nijmeegse zaken. Hij zorgt daar al sinds jaar en dag voor het divertissement en nu waren een aantal van zijn praatjes gebundeld in een boekje “Uitgesproken”. Tien jaar Nijmeegse columns die ons leren dat ook de Nijmeegse politieke geschiedenis zich lijkt te herhalen. Zaken die toentertijd actueel waren komen nauwelijks opgepoetst weer aan de orde. Verhoudingen verschuiven maar problemen blijven het zelfde. Goed, sommige problemen worden probleempjes en een kwestietje van toen blijkt een kwestie van nu te zijn geworden. Maar in grote lijnen zijn de meeste veranderingen maar marginale verschuivingen en kun je je afvragen of het het commentaar van toen nu niet net zo goed het commentaar van nu kan zijn. Dan is het alleen nog maar wachten op de absolute column die toepasbaar is op alles wat gebeurd is en op wat nog te gebeuren staat. Een tijdloze column zonder houdbaarheidsdatum.
Bij de presentatie van het boekje in juni was maar een handjevol mensen aanwezig. Bij die presentatie mocht ik ook een column voorlezen. In het Nieuwscafé van gisteren, volle bak , heel veel bezoekers , uitpuilend zaaltje, mocht ik mijn column van toen nog eens voorlezen. En ik sprak weer over de houdbaarheid van een column en betoogde dat een column maar een vergankelijk iets was. Op het moment dat die uitgesproken is, wordt die al geschiedenis en verliest zijn actualiteitswaarde omdat de actualiteit zich wijzigt en mijn mening daarover weer ingehaald wordt door toenemend inzicht of een nuancering. Ik durfde zelfs tussen de regels door te veronderstellen dat het bundelen van columns een overbodige daad was en het verouderingsproces van zo’n schrijfsel niet tegenhield. De tijd is niet te stoppen, gaat door, terwijl ze alle wonden heelt.
Nu ik ter voorbereiding van de bijeenkomst het boekje nog een doorbladerde moest ik mijzelf ongelijk geven.Een bundeling van oude columns had ook een vertederend effect, zo van “och ja” en “dat was toen”. En zo sprak ik gisteren een verouderde column uit, waar ik zelf niet helemaal meer in geloofde, maar ja er was mij alleen maar gevraagd de column van toen te herlezen. Ware de boekpresentatie gisteren geweest, ik zou iets heel anders geschreven hebben. Soms heeft een column geen houdbaarheidsdatum en soms heel erg wel.