Hor

Ons huis stamt uit 1928. 90 jaar, ik weet niet of dat voor een huis al een respectabele leeftijd is.Kattenjaren zijn om te rekenen naar mensenjaren. Een tabel leert mij dat onze kat Harrie nu bijna 3 jaar oud in mensenleeftijd uitgedrukt zo rond de 27 is. In de kracht van haar leven. Maar ik ben niet op de hoogte van omrekeningstabellen van huizen. Als ik een kat was dan was ik nu een senior van 14 kattenjaren. Huizen zijn misschien wel precies zo oud als ze zijn en kunnen bij goed onderhoud bijna het eeuwige leven hebben. Was ons huis een kat dan was het in kattenjaren 18½ jaar oud. Maar ons huis is geen kat en je begint het zijn leeftijd aan te zien. Onderhoud is geboden! Wat dat betreft is het net een mens. Zonder mijn pilletjes was ik er al lang niet meer geweest en onderhielden wij ons huis niet regelmatig dan had het al lang meer ruïneuze trekjes gekregen dan nu het geval is. Intussen is er al heel wat aan het huis opgeknapt en vandaag is een handige timmerman, die wat zijn ogen zien met zijn handen maken kan (waar vind je zo iemand nog) aan de slag gegaan met wat klein onderhoud. En nu na 25 jaar heb ik weer een balkondeur die naar behoren sluit en niet bij een te flinke windstoot klepperend open vliegt. Goed, dit is misschien een lichte literaire overdrijving, maar het beeld is helder. Vandaag is ook een andere wens in vervulling gegaan.Een passend hor voor het slaapkamerraam dat de muggen buiten houdt. Het raam kan open blijven, de muggen buiten. De enige voor wie dat wennen is, is Harrie die nu niet meer op de vensterbank buiten kan komen om ’s nachts van tijd tot tijd in de gaten te houden wat er in de tuin gebeurt.
De timmerman zal nog een paar keer teug komen. Er moet nog een slot vernieuwd worden, een trapleuning gemonteerd en meer van dat klein onderhoud. Ik zou het geen face-lift willen noemen. Er is weinig van te zien, maar het knapt wel op.