Ik denk niet dat er ooit statistieken over zijn bijgehouden, maar ik durf te veronderstellen dat Nijmegen en omgeving de voorbije week de plaats is waar de meeste high-fiven zijn uitgedeeld. De parcoursen van de Vierdaagse waren weer omzoomd met kinderen die hun handen omhoog hielden in de verwachting dat de passerende wandelaars de uitnodiging voor een high-five zouden beantwoorden. De high-five, een uit Amerika stammende begroeting, wordt door verschillende partijen geclaimd als hun uitvinding, partijen die allemaal iets van doen hebben met basketbal. Meer dan een begroeting is het een gebaar dat triomf uitdrukt, zo van dat hebben we mooi geklaard. De vluchtigheid van een high-five lijkt de tegenhanger van een stevige en welgemeende handdruk. Het zou een antropologische studie waard zijn om na te gaan waarom de high-five nu juist in de Verenigde Staten is uitgevonden of in ieder geval wortel heeft geschoten en zich van daaruit over de wereld heeft verspreid. De VS kennen zelfs een National High-five Day, die jaarlijks op de derde donderdag van april gevierd wordt en misschien wel toevalligerwijs samenvalt met Secretaressedag.
Waarom nu zoveel aandacht voor de high-five? Gisteren was W uit de grote stad U met zijn dochters bij ons op visite. Een van die dochters heeft een tijdje op IJsland verbleven en paste daar onder meer op een hond, een hond die zij als souvenirtje mee terugbracht naar Nederland. De hond is een alleszins braaf beest, die heel goed naar zijn naam luistert en bevelen nauwgezet opvolgt. Een gezeglijk beest. Een hond, die als ik geen kattenmens zou zijn geweest, zo goed als 100% beantwoordt aan het beeld dat ik heb van de (pas op cliché-alert) trouwe viervoeter. De hond, zij heet Freija, geeft braaf pootjes en weet het verschil tussen ‘pootje’ en ‘high-five’. Maar de pootpalm van haar is beduidend harder dan de menselijke handpalm en haar opgeheven poot strijkt te stevig langs mijn onderarm. Haar nagels laten een onderhuids bloedspoor achter. Ik ben getekend met twee ferme rode striemen. High Two.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links