Een goed gebruik is weer in ere hersteld. Een keer per jaar ontmoetten we elkaar. Drie echtparen, door oude, heel oude vriendschapsbanden verbonden. We lunchten samen. Dan bij de een, dan bij de ander. Malden, Den Haag, Nijmegen. Genoeglijke kout, gesprekken ter bevestiging van de oude band, soms al meer dan 60 jaar oud. Feestelijke gebeurtenissen met gesprekken die ergens over gingen. Verhalen over toen en nu en genieten van een met zorg bereidde maaltijd.
En dan wordt er een van ons ziek. Heel erg ziek. Zo ziek dat hij niet meer beter wordt. Nog een keer komen we in de oude vertrouwde samenstelling bij elkaar. We weten allemaal dat het voor de laatste keer en dat een van ons over een paar weken dood zal zijn. Er zijn ziektes die niet te genezen zijn. We omhelzen hem. Voor het laatst. En iets meer dan een maand later zien we elkaar weer bij zijn begrafenis.
De tijd verstrijkt, dagen worden weken, weken worden maanden. Een jaar is zo voorbij. De gezamenlijke etentjes lijken ook voorbij. Er komt een emailberichtje. We nemen er kennis van en Gade zegt dat we daar toch op moeten reageren. En weer worden dagen, weken. Maar dan is het lang genoeg. Gade gaat aan het bellen en er wordt weer een lunchafspraak gemaakt. Lunch voor vijf in plaats van zes. Maar toch is de zesde man tijdens de maaltijd als vanzelfsprekend heel nadrukkelijk en plezierig aanwezig. De herinneringen zijn te teder om niet genoemd te worden. Het wordt een lange leuke lunch, meer dan vijf uur met aandacht voor elkaar. En zijn naam wordt vaak genoemd, verhalen nog eens verteld. Er wordt getoost op het leven en op hem die zo toch nog in ons midden is.
We beloven elkaar dat het niet meer zolang zal duren elkaar weer te ontmoeten.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
Dag lieve Jan,
Wat een liefdevolle omschrijving voor een liefdevolle ontmoeting.
Liefde is sterker dan de dood.
XG, ook voor Gade
Hebben wij niets aan toe te voegen Jan, ontroerende en mooie blog.
Warme groet,
AenA