Herinnering

Als ik wil kan ik mij heel bewust dingen herinneren. Dan ga ik er eens rustig voor zitten en haal mij bijvoorbeeld 28 januari 2002, mijn trouwdag, weer voor de geest. En in mijn hoofd ontrolt zich het ergens in mijn hersens opgeslagen filmpje van die dag en herbeleef de gang naar het stadhuis, het trouwen zelf, de huwelijkslunch en de huwelijksreis van een dag naar Amsterdam. Dat is dan een bewust opgeroepen herinnering. Maar ook gebeurt het mij dat ik zo maar een heel helder beeld in mijn hoofd krijg van een vaak verre plaats waar ik ooit geweest ben. Zomaar zie ik dan een straatbeeld van ergens waar ik ooit was. Ik herken het beeld als bekend, maar heb dan vaak nog geen flauw idee waar het ook weer precies was. Maar soms ook weet ik weer alle details en bekruipt mij zelfs weer het gevoel dat ik had toen ik werkelijk, vaak lang geleden op die plaats was. Ik voel weer de warmte en ruik zelfs de geuren. Het beeld is zo scherp als dubbel HD, de kleuren zijn fel. Ik kan ook geen enkel verband leggen tussen waar ik mee bezig was en het beeld dat plotseling door mij heen flitst. Op een vreemde en voor mij niet te achterhalen manier worden er ergens in mijn hoofd verrassende verbanden gelegd. De neurotransmitters lijken dan hun eigen leven te leiden en zonder dat ik daar enige grip op heb voor mij aan het werk te gaan. Ik kan daar mateloos van genieten. Zonder dat ik daar zelf invloed op lijk te hebben. ben ik zo maar opeens weer in een straatje op Kreta of op een kruispunt in een Frans stadje waar ik de naam al weer lang van vergeten ben.
Vandaag zette ik mijn computer aan. Facebook. En Facebook liet mij ongevraagd zien wat ik vandaag twee en drie jaar geleden op Facebook had gedaan. Ik maakt op die dag twee nieuwe “vrienden” en zette er een foto op. Zonder deze reminder waren dat zaken die diep verstopt waren gebleven in mijn geheugen. Geen enkele aanleiding om die naar boven te halen. Ik ga geen gebruik maken van de Facebook-mogelijkheid om mij dagelijks terug te laten kijken.  Ik heb aan mijn eigen, vaak spontane herinneringen meer dan genoeg.