Hapjes

Het weekend was een weekend zonder veel plannen. Maar bijna zonder dat ik er erg in had, is het volgestroomd met plezierige afspraken. Een maaltijd daar, een lunch elders, theevisite bij ons.  En natuurlijk is er het zaterdagse koffierondje, zo waar in zo goed als volledige bezetting. Een weekend vol sociale kout en ook nog wat toevallige ontmoetingen.
Na de zaterdagkoffie blijf ik nog even in de stad hangen. Gade blijft nog langer weg. Dat resulteert dan meestal in een nuttige aankoop waarvoor zij dan zonder mij de tijd neemt om tot en uitgewogen keuze te komen. Dit keer is het een tasje met allerlei vakjes voor allerlei nuttige zaken.  Ik heb weinig met damestasjes en kan mij haar oprechte vreugde dan ook nauwelijks voorstellen. Maar uiteraard ben ik wel blij voor haar.
In de stad ontmoet ik een bekende. Zij is de weduwe van een lid van de herenclub waar ik nu al zo lang lid van ben. Na de uitwisseling van hoe het met ons gaat, -klachten en klachtjes in overvloed-, komt het gesprek op haar overleden man. Hij was een bourgondiër pur sang, zag er ook zo uit en was bovenal een beminnelijk mens. Ik vertel dat Gade en ik een van zijn uitspraken nog geregeld citeren en hem daarbij ook memoreren. Hij kon genieten en dat genieten begon al bij het zich ergens op verheugen. Als het bij gelegenheid zo was dat de bitterballen, vlammetjes en wat dies meer zij opgediend werden sprak hij, terwijl zijn vriendelijke gezicht al genoegen uitstraalde, de woorden: “Ah, daar komen de hapjes!” Sindsdien, vertel ik de weduwe,  is dat zinnetje gaan behoren tot het taaleigen van Gade en mij. Hetzij op een receptie, hetzij op een ontvangst bij ons thuis zal er op het moment dat een dienstertje met een blad vol lekkers binnenkomt of bij ons thuis een zak met kaaskoekje wordt opengetrokken een van ons zeggen: “Ah, daar komen de hapjes!”. Er zijn slechtere manieren om herinnerd te worden, vindt de weduwe die  de uitspraak zeer wel herkent omdat haar man die ook thuis geregeld bezigde. Samen genieten we nog eevn van de gezamenlijke herinnering en gaan dan ons weegs. De rest van het weekend in.