Zoonlief is naar de kapper geweest.Telkens als hij geweest is, is het een verrassing te zien welke coupe hij nu weer heeft gekozen. In al die jaren dat ik hem nu ken heb ik alle haardrachten bij hem gezien. Van schouderlang met een staartje tot volledig kaal. Nu laat hij zich vooral inspireren door de adviezen van zijn kapper. Een kapper die hij mij voortdurend aanprijst. Ik ben jarenlang door Gade geknipt. De laatste tijd ga ik weer naar een echte kapper. Nee, niet die van mijn zoon. Ik ben klant bij de City Hairshop. Een kapsalon als een huiskamer. Ik maak een afspraak voor 17.00 uur. Het is ook hard nodig. Mijn haar wappert alle kanten uit. Lang haar, maar een beetje model er in zal niet misstaan. Als ik binnenkom is de kapper nog druk bezig met een ander klant. Een jong meisje heeft haar lange haar laten afknippen. Vergeleken met de lengte van haar haar was dat van mij maar een bos stekeltjes. Bij haar levert de knipbeurt een vlecht van 35 centimeter op. Die vlecht stelt zij via de kapper ter beschikking aan een stichting die het haar gebruikt voor het maken van pruiken voor kankerpatiënten. Zij kiest ervoor dat het voor een kinderpruik wordt gebruikt. Dan begint de lange weg naar de keuze welk model voor haar overgebleven haardos gekozen moet worden. In dat proces komt van alles ter spraken en ontpopt de kapper zich tot een psycholoog eerste klas. Het meisje loopt over van onzekerheid. Er wordt van alles besproken. Faalangst, de dood van haar opa, schoolresultaten, draaggemak, puberteit, jong zijn. En de kapper knipt en praat. Hij adviseert, verduidelijkt en geeft levenslessen. Onder zijn vaardige handen ontstaat een fris jonge meiden kapsel.
Ik ben aan de beurt. Gewoon een beetje eraf. Niks bijzonders. Ik heb zolang ik mij kan heugen dezelfde coupe. Recht achterover. Alleen op heel vroeg foto’s zie je nog iets van een scheiding. En wat er nu wordt afgeknipt is, zelfs bij wat ik lang haar noem, veel te kort om ook maar iets te kunnen betekenen als bijdrage aan een pruik.
Als ik thuis kom is Gades commentaar dat het netjes is, heel netjes.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links