Gutbürgerlich

Alhoewel wij niet dichterbij Duitsland kunnen zijn als wij de afgelopen dagen hebben gedaan, de overkant van de straat is Duitsland, zijn we eigenlijk de grens niet over geweest.We hebben de smeekbede van Rutte en de zijnen ter harte genomen en zijn in Nederland met vakantie. De voorbije weken brachten wij door in Joppe, Baarlo en nu hier op de grens en over een paar weken nog een weekje naar het hoge noorden, Moddergat. En tegen mijn verwachting in voelt het echt aan als op vakantie zijn. Ik doe weinig, eigenlijk veel te weinig en voordat ik helemaal in de kleren ben, fris gedoucht en soms zelfs ook geschoren is de dag al een heel eind op streek, om niet te zeggen half voorbij. En als de koffie gedronken is  wordt het al bijna tijd voor de lunch die wij, het is zelfs voor een pensionado vakantie, buitenshuis genieten. Ik kom er achter dat dat samen uit eten een van de dagelijkse vakantie-hoogtepunten is.
Vanochtend miezerde het wat, geen stralende zon, geen strak blauwe lucht. Wel grijze wolken waar het zonlicht de eerste uren niet doorheen leek te breken. Prima weer voor een tochtje, iets verder Duitsland in.
Midden in een prachtig aangelegd park staat het restaurant waar we eerder ooit op het terras zaten. Daar is het nu geen weer voor. Op de deur de mededelingen dat we stevig moeten ‘ziehen’, want die klemt een beetje. In het halletje  de mededeling: “Ab hier Mundkappe” en het verzoek te wachten tot het personeel ons naar een tafeltje vergezeld. Personeel dat zelf ook getooid is met een mondkapje en dat bij het ons begeleidende dienstertje extra het accent legt op haar mooie groene ogen. Eenmaal gezeten mag ons maskertje af. Toch prettig in een restaurant waar je komt om te eten. De menukaart is echt Duits en te vangen in dat prachtige nauwelijks te vertalen woord ‘gutbürgerlich’. Een stevige maaltijd zonder veel poespas met veel vlees, kartoffeln oder pommes frites en kleine porties, daar heeft men geen weet van. Evenmin als van vegetarische gerechten, die staan in ieder geval niet op de kaart.
Alhoewel de tafeltjes op corona-afstand staan is het toch gezellig druk. Opvallend is dat de gasten als zij om welke reden ook  de tafel verlaten onmiddellijk hun mondkapje om doen. Maar dat lijkt een handeling met vooral een symbolische betekenis.
Mijn champignonschnitzel laat ik mij smaken. Die zo ‘gutbürgerlich’ als het maar zijn kan.Zoals het hier hoort.