Globe

Ik weet niet of u Wim Boevink kent. Als u geen regelmatige Trouw-lezer bent waarschijnlijk niet. Hij is de auteur van ‘Klein Verslag’, een column die zijn naam precies waar maakt. In zijn bijdrage van gisteren schrijft hij over de milde kritiek die hij van collega’s krijg. Een van hen verwijt hem dat hij er zo weinig meer op uittrekt om verslag te doen, maar zich nu vooral bezighoudt met zaken dicht om hem heen. Een aanstaande verhuizing, het maaien van het minuscule grasveldje in zijn achtertuin, gesprekken met zijn dochters. Hij verontschuldigt zich met de mededeling dat hij bijna 65 is en dat zijn wereld steeds kleiner wordt, niet veel groter dan zijn werkkamer. Ik mag Boevink graag lezen, een feest van herkenning.
Gisteren werd ik 73, een onvoorstelbare leeftijd, die ik nog steeds niet bij mij vindt passen. Nooit gedacht dat ik dat zou worden, maar nu is het dan toch zo ver. 73, de leeftijd van een oude man en dat is het ook. Via Facebook bereiken mij om en nabij de honderd felicitaties. Dank daarvoor. Een enkeling wenst mij veel gezondheid. Te laat, maar zeker goed gemeend. Verder was het een verjaardag die in heel veel verschilden van vorige keren. Nu geen huis vol volk meer, die allemaal ook nog wat te eten kregen. Nee, ’s ochtends koffie met gebak met de koffieclub in een belendend koffiecafeetje en rond het einde van de middag het gezin, aangevuld met Neef en zijn vrouw op bezoek. Verhalen van vroeger met een hoog ‘weet-je-nog-wel’-karakter. En tijd en aandacht voor elkaar. Mijn wereld wordt, net als die van Boevink, allengs kleiner. Maar paradoxaal ook door de herinnering steeds groter. Nu er minder tijd wordt besteed aan verplaatsing is er meer, veel meer tijd en ruimte voor overpeinzingen, nadenken en geloven. Maar ook voor twijfelen, heroverdenken, even weten, denken het te weten en toch weer niet. En natuurlijk is er tijd voor dromen dat het ooit overal goed zal zijn.
Voor mijn verjaardag wenste ik mij een wereldbol, een globe als trait-d’union tussen mijn werkkamer en de wereld  Gade vervulde die wens. Mooi exemplaar. Mijn wereld wordt kleiner en kleiner. De globe fungeert als een deur naar de grote mensenwereld. Groot mens, met 73 ben ik van alles, maar of ik dat ooit zal worden? 74 lijkt mij een mooi volgend doel.