Gemberkoek

De schilders zijn vertrokken. Een aantal weken hebben ze overdag bij mij ingewoond en eerlijk is eerlijk de buitenkant van mijn woning zit er weer piekfijn uit. Maar het is wel een inbreuk op je privacy als deze brave lieden een deel van je huis tot opslagplaats hebben  verklaard. De halve gang stond over de volle lengte met schilderspullen. En een deel van de zitkamer was kleedkamer. Thuis zijnde vonden de heren het wel gezellig als ik met hen een kopje koffie dronk. Niks geen bezwaar tegen mijnerzijds, maar vier weken is wel erg lang. Niet dat ze vier weken gewerkt hebben. Een week ging verloren aan het slechte weer. In de regen kan er niet geschilderd worden. Logisch, maar dat verlengde wel de functie van mijn gang als schildersmagazijn.
Maar nu zijn ze vertrokken. Mijn huis en dat van de buren is weer een aantal jaren onderhoudsvrij wat het schilderwerk betreft.
Intussen zijn er ook nog op een aantal radiatoren nieuwe kranen gezet, maar dat was werk van minder dan een halve dag. Toch is het voor mij nu weer wachten op andere werklieden. Een deel van de dakgoot is over een tijdje aan vernieuwing toe en de watermeter moest worden vervangen. Dat laatste althans volgens Vitens, het waterleidingbedrijf. En wie ben ik aan hun kennis daaromtrent te twijfelen. Dat gebeurde al bij het ene huis. In het andere (Gade en ik bewonen een samengevoegd boven- en benedenhuis) bleek de aftapkraan zo verrot dat ook die vervangen moet worden. De afspraken met het waterleidingbedrijf zijn inmiddels afgestemd met die van de loodgieter. Zij zijn allebei nodig want het waterleidingbedrijf is verantwoordelijk tot en met de watermeter en ik vanaf de meter. En daar zit de aftapkraan. Dus morgen en overmorgen verwacht ik die werklieden in de hopelijk door mij juist gearrangeerde volgorde.
Ik zal dus die beide dagen vast met hen een kopje pauzekoffie drinken. Ik ben gastvrij.
Maar vandaag geniet ik in alle rust van mijn elfuurs kopje koffie. Met een plakje gemberkoek. Klopt de titel van dit stukje toch nog net.