Gebrouilleerd

Onlangs kwam mij ter ore dat twee familieleden de op het oog zo onlosmakelijke familiebanden verbroken hadden. Nu hoor je wel vaker dat zoiets gebeurt, dat mensen die jaren min of meer noodgedwongen,-familie kies je nu eenmaal niet uit, die krijg je in de schoot geworpen-, met elkaar optrokken er vaak op het oog plotseling de brui aan geven. De een maakt de ander uit voor rotte vis, of erger nog zwijgt de ander dood. Het contact wordt verbroken. Daar hebben we een prachtig woord voor. Als zo iets plaats vindt dan ben je met elkaar gebrouilleerd. Dat lijkt aanvankelijk veel minder erg dan ‘ze hebben ruzie met elkaar’, maar ik vind het vanwege de eufemistische klank van het woord eigenlijk veel venijniger. En nu hoorde ik dus weer van zo’n geval in mijn familie. Ik ben er zelf in het geheel niet bij betrokken. Ik geloof niet dat ik op dit moment met iemand in onmin leef. Ik denk wel eens dat ik te laf ben om echt ruzie te maken. Ik vertoon in voorkomende gevallen eerder vluchtgedrag, laat de zaak voor wat die is. Dat kan dan weer uitgelegd worden als hooghartigheid, het zij zo. Maar ik weet dat ik het enkele geval waarin mij zo iets zou overkomen het gewoon maar gesublimeerde lafheid is. Ruzie is niks voor mij, zelfs niet al je het een brouille noemt.
Er waren familieleden die uitstekend met elkaar gebrouilleerd konden zijn. Die daar zelfs een levenskunst van hadden gemaakt die tot voorbij de dood reikte. Mijn goede moeder leefde al sinds jaar en dag in onmin met haar zuster Marie. Niet voortdurend, maar toch met enige regelmaat. Vraag mij niet wat de oorzaak was, maar duidelijk was dat zij elkaar bij vlagen niet echt konden velen. Zelfs als kind voelde ik de spanning die tussen die twee vrouwen heerste als ze bij elkaar waren. Mijn moeder ging daar het verst in. Toen haar zus Marie overleed kondigde mijn moeder dat aan met: “Tante Marie is dood. God hebbe haar ziel, maar ik betwijfel het!” Het gezegde ‘Van de doden niets dan goeds’ was aan mijn moeder in dit geval niet besteed. Gebrouilleerd tot in de eeuwigheid.