Geboorteplaats

Ik woonde ooit in Arnhem. Dat is voor een puur chauvinistische Nijmegenaar als ik een bijna niet neer te tikken zinnetje. En dat chauvinisme wordt alleen maar erger in de loop der jaren. En natuurlijk ook steeds vreemder, want ik ben ook kosmopoliet, wereldburger. Maar als het over Arnhem gaat betrap ik mij steeds weer op een kleingeestigheid, die zijn weerga niet kent. Het afzetten tegen Arnhem geeft geen pas, ik weet het en graag bezoek ik ook de Arnhemse Schouwburg, maar toch.
Ik woonde dus ooit in Arnhem. Toen ik in 1970 trouwde trokken wij in op de zolder bij mijn moeder. Tot we een splinternieuwe flat in Arnhem aangeboden kregen. De stad waar we allebei ook werkten. In die 4 jaar daar werden ook onze kinderen geboren. We waren in die tijd de weekends vaak in Nijmegen bij ouders of vrienden. Mijn toenmalige en ik hadden de stille hoop dat in zo’n weekend het kind geboren zou worden en dat dan de geboorteplaats Nijmegen zou zijn. Alle twee keren is deze opzet mislukt. Mijn zoon en mijn dochter zijn wel beiden in Nijmegen getogen. De dochter verhuisde naar de Keizerstad toen ze amper 6 weken was. Maar bij allebei staat Arnhem als geboorteplaats in hun paspoort. Zoonlief heeft zelfs een seizoenkaart bij N.E.C.
En dan komt nu Haersma Buma met het voorstel om de woonplaats van de moeder ook te mogen aanmerken als geboorteplaats. Fysiek al een rare constructie, maar voor mij gaat het nog niet ver genoeg. Want de moeder van mijn kinderen stond destijds in Arnhem ingeschreven. Dat was voor mijn koters geen oplossing geweest. Nee, als het CDA ook maar op een beetje sympathie van mijn kant wil rekenen, maken zij zich hard voor het zelf kiezen van de geboorteplaats die in je paspoort komt. Maakt niet uit of je moeder er woont, als er maar iemand woont. En wat mij betreft kan dat ook nog met terugwerkende kracht. Als het zover komt zijn er weer twee Nijmegenaren bij.