Ik zou niet weten hoe vaak in de jaren dat ik hier woon mijn straatje al is opgebroken. Maar met enige regelmaat draait een veel te groot voertuig in dit te kleine straatje. Van het voertuig komt dan een handzaam shoveltje gereden dat in mum van tijd de tegels en klinkers heeft gelicht en een diep gat heeft gegraven. Een gat zo diep dat in voorshovelse tijden mannen in blauwe overalls er uren mee bezig zouden zijn geweest. Nu is het zo gepiept. Handwerk is er nauwelijks mee bij. De shovelmachinist hanteert zijn speeltje als was het een pincet. Zo precies en nauwkeurig. Ik ben ervan overtuigd dat het hem zou lukken met zijn apparaat een bierflesje van zijn kroonkurk te ontdoen zonder ook maar iets te beschadigen.
Vier gaten graaft de shovel. De mannen hebben de gaten aan weerskanten van de weg nodig om bij leidingen te komen die vervangen moeten worden. De huizen stammen uit het eind van de jaren ’20 van de vorige eeuw, de stroomdraden zijn even oud en aan vervanging toe om de te installeren slimme meters van stroom te kunnen voorzien. Leidingen vervangen, meters vervangen, dat vaagt om grootse inzet. Bestelautootjes rijden af en aan. Mannen in oranje pakken, mannen in groene pakken. Een voor mij niet te achterhalen rangorde. Mannen met schoppen en mannen die draden trekken en ook nog wat mannen met gewoon een zwarte jekker aan, zonder schop en zonder draad, die toe kijken, af en toe knikken en met een sigaar tussen hun lippen het bordje pas op geen open uur negeren.
Ons straatje is een bouwplaats geworden. Vier diepe gaten als klankbodem voor het lied van de arbeid. Een symfonie, met heel wat maten rust. Een gat wordt dicht gegooid. De shovel stort laadbakken zand, die als doffe paukenslagen dreunend terecht komen in dat wat steeds minder een gat blijft. Rond drie gaten worden rood-witte afzettingen gezet om te voorkomen dat iemand er in zo vallen. Voor dichtgooien, laat staan plaveien is geen tijd. Vrijdagmiddag, 16.00 uur. Het lied van de arbeid verstomd. Maandagochtend vroeg zal het weer opklinken.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
voorshovelse tijden, Je gaat Drs. P naar het hoofd steken!