Gangenstelsel

In wachtkamer van de DML-poli hangt een tv-scherm. Het scherm vertelt of beter laat je zien welke specialist aanwezig is en geeft verder informatie over het wel en wee van het ziekenhuis, bezoektijden en huisregels. Geen drank en drugs, niet roken en maximaal twee bezoekers per bed. Een regel waar ik in mijn ziekenhuisgeschiedenis nog nooit iemand zich aan zien heb houden. De ziekenhuisberichten worden afgewisseld met de weersverwachtingen en berichten uit de rubriek gemengd nieuws. Ik zie in een paar minuten een politie-inval in de Haagse Ypenburgbuurt, hoe een auto in Amerika wordt getroffen door een sneeuwlawine en hoe in Mexico een oude grot vol met Maya-artefacten herontdekt wordt. Speleologen kruipen door nauwe donkere doorgangen op weg naar grotten waar vloer en plafond elkaar bijna lijken te raken. Als je al niet claustrofobisch bent, zou je het van deze beelden wel worden. Gade en ik moeten nog even wachten, we zien de Mexicaanse grotkruipers een paar keer langskomen. Dan worden we de spreekkamer binnen geroepen  waar we weer een filmpje van een ingewikkeld gangenstelsel te zien krijgen. Nu goed uitgelicht en haarscherp zijn het geen Mexicaanse Maya-grotten, maar is mijn eigen darmstelsel dat een paar weken geleden uit en te na onderzocht is. Ik krijg een avontuurlijk tocht voorgeschoteld naar mijn eigen innerlijk, dat diep verborgen zich in mij schuilhoudt. Het commentaar van de specialiste bij de beelden maakt het dat het lijkt dat ik naar een EO-programma over de wondere wereld van de natuur zit te kijken. De toelichting vertelt enthousiast over de kwaliteit van mijn darmwanden, laat het littekentje van een verwijderd poliepje zien en vertelt geruststellend dat wat wij te zien krijgen twintig keer vergroot is. De opnames van mijn eigen darmfilmpje, dat met een roesje werd opgenomen, zijn destijds helemaal aan mij voorbijgegaan. En dat met maar de halve hoeveelheid verdoving, meer zou mijn lijf wel eens niet hebben aangekund. En nu kijk ik rond in dat ingenieuze gangenstelsel dat ik in mij draag. Ik blijf mij verwonderen. De laatste beelden zijn die van een risicogebied dat mogelijk ooit kan gaan opspelen. Met recht een cliffhanger.