Het was natuurlijk een geweldig leuke week. Daar wil ik niets, maar dan ook helemaal niets aan afdoen. We hebben veel gelachen, het gezellig gehad, wat dat verder ook moge inhouden. We hebben de spelletjes die wij bij ons hadden nauwelijks aangeraakt. Wordfeud tegenover elkaar op de bank was een favoriete bezigheid. We hebben lang en veel getafeld. Dat lange tafelen is fnuikend, want zelfs als de maaltijd beëindigd is, snaai je tijdens het natafelen toch nog een plakje kaas of neemt nog wat van de restjes uit de schaal terwijl de trek allang over is.
We sluiten de week af met een pannenkoek in een gigantisch pannenkoekenrestaurant, diep op de Veluwe. Het restaurant schrijft pannenkoek nog zoals ik ook vind dat het eigenlijk hoort: pannekoek. En omdat het de laatste uitspatting van een luie week is neem ik soep vooraf en ijs toe. Uit is uit.
Het was voor mij wel een heel luie week. Ik verzaakte de lange wandelingen die de dames in mijn gezelschap dagelijks maakten. Ik beperkte mij tot een schamel rondje door het park, maar zelfs dat voelde niet altijd even lekker aan. Ik deed mijn oefeningen om mijn achillespees aan te sterken te weinig, maar ik vermaakte mij uitstekend in onze bijna te luxe accommodatie.
Gisteravond kwamen we thuis. Afscheid genomen van de overbuurvrouwen, bedankt voor de gezelligheid, wat dat verder ook moge zijn. Koffers uitgepakt, post doorgenomen. Naar bed. Daarvoor toch nog even op de weegschaal gestaan. Met pantoffels en nachthemd, weliswaar, maar die kunnen nauwelijks verantwoordelijk gesteld worden voor de gewichtstoename. Ja, het was een te luie en te lekkere week. Fnuikend voor het gewicht en de conditie.
Vanochtend bleek de weegschaal al wat milder. Maar er zal weer fors getraind moeten gaan worden op de hometrainer en het snoepen – “Vooruit een chocolaatje bij de koffie dan”- moet voorlopig voorbij zijn.
Volgende week heb ik weer een afspraak bij de diëtiste. Dan moet zij, en ik ook, tevreden kunnen zijn. Voor het eerst sinds een week stap ik weer op de hometrainer, op weg naar weer wat minder.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
Sterkte Jan. Ik weet hoe lastig het is ;(