File

Ik ga dadelijk naar Eindhoven. Mijn nicht verjaart en het is goed om dan even langs te gaan, te feliciteren en de laatste nieuwtjes uit te wisselen. Ik ben niet aan enige tijd gebonden vandaag en zal pas over iets meer dan een uur vertrekken. Toch luister ik met meer dan gewone belangstelling naar de fileberichten, want straks kan ik er wel eens in terecht komen. Dat betekent dat ik nu keuzes moet maken. Ik hoor dat er op het traject dat ik ga afleggen op twee plaatsen kans op file is. Hoeveel vertraging dat gaat opleveren is nog niet duidelijk. Voor de zekerheid toch maar een flesje water meenemen, want los van mogelijk fileleed is er ook nog de temperatuur die vandaag zomerse waarden kan gaan bereiken. Maar het is onzin me daar zorgen over te maken, want nergens is het aangenamer dan in een auto met de airco aan.
Ik heb trouwens nauwelijks bezwaar tegen files als je nergens meer op tijd hoeft te zijn. Dan neem ik een file voor wat die is, wat oponthoud, iets later aankomen dan gedacht en wat extra tijd om na te denken over tijd en snelheid en de betrekkelijkheid daarvan. Eigenlijk is het leven niks anders dan het je voortbewegen in een lange file, waarin verjaardagen fungeren als hectometerpaaltjes die aangeven hoe ver je al gevorderd bent. Wat je niet weet is bij welk paaltje staat dat je de finish hebt bereikt. Is maar goed ook, want remmen of gas geven helpt helemaal niet. De file bepaalt de snelheid, voor iedereen het zelfde, 60 seconden per minuut. Met die snelheid stormen of sukkelen we op de definitieve afslag af. We weten wat er achter ons ligt, we vermoeden wat er komen gaat.
De fileberichten geven aan dat ik, als ik nu zou vertrekken, op 11 minuten extra reistijd moet rekenen.