Ik leerde pas laat fietsen. Mijn vader was bang dat mij als nakomertje iets zou overkomen. In zijn ogen gevaarlijke dingen werden zo lang mogelijk bij mij vandaan gehouden. Ik leerde laat fietsen, ook laat zwemmen en de genoegens van schaatsen zijn mij altijd voorbij gegaan. Toegegeven, ik was zelf ook niet het echt heldhaftige type dat onvervaard het avontuur op zocht. In ieder geval niet het fysieke avontuur. Ik was wel redelijk goed gebekt en kon me daarmee uit vele benarde situaties redden.
Mijn kinderen hebben heel jong op een achternamiddag leren fietsen. Ze reden gewoon weg op hun fietsjes, eerst nog een tijdje met de steun van een paar zijwieltjes, maar al heel gauw roetsjten zij over de stoep van de stille straat waar wij toen woonden. Ik herinner mij geen desastreuze valpartijen en van fietshelmpjes had toen nog niemand gehoord.
Op welke leeftijd Gade leerde fietsen is mij niet bekend. Vroeg waarschijnlijk, maar de eerste 32 jaar van haar leven ken ik alleen maar uit haar verhalen. Nooit hebben we het gehad over het tijdstip waarop zij leerde fietsen. Ik vraag me af hoeveel paren van elkaar weten wanneer zij leerden fietsen. Lijkt me overigens vrij overbodige kennis. Denk niet dat er met die wetenschap een relatie te redden is of teloor zou kunnen gaan. Wel ken ik haar fietsverhalen, waarin zij met haar toenmalige partner Frankrijk per fiets bedwong. Een racefiets was het, een Koga Miyata. Die heeft nog lang in ons schuurtje weg staan kwijnen. Gade spreekt die naam, die mij niks zegt, altijd met enige vertedering uit. Een herinnering aan de vele fietsvakanties, vakanties van ver voor onze gezamenlijke tijd.
Gade en ik zijn nooit samen op fietsvakantie geweest. Soms namen we op vakantie onze fietsen mee, maar dat is toch iets anders dan een fietsvakantie hebben.
Vanaf gisteren loopt onze fietshistorie weer enigszins parallel. Al een paar jaar beweeg ik mij voort met elektrische ondersteuning. Gades elektrische fiets werd gisteren afgeleverd. Geregeld zal zij naar haar werk gaan fietsen. 20 kilometer verderop. Voor haar broodnodige beweging. Soms zal ik haar tegemoet rijden als ze huiswaarts rijdt. Voor mijn broodnodige beweging.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
Hoi Jan, Ik bracht ooit een vouwfiets naar Pskov, die overigens inde datsja van dochter Anna gestolen is,
Toen ik Ivan vroeg of zijn vrouw Evgenia ook kon fietsen, was het antwoord: ‘Dat weet ik niet’. Ik weet het nogsteeds niet.