Familie

Gade is gisteren vertrokken. Nee, niet voorgoed gelukkig, maar ze is toch een tijdje weg. Naar de rand van het land, even bijtanken na een heel drukke tijd. De rest van de week zal ze er niet zijn. Maar ze heeft de periode van afwezigheid weloverwogen gekozen. Ik blijf niet onverzorgd achter. Niet dat er een hele rij diepvriesmaaltijden in het vriesvak te wachten staat. Niets daarvan. Zo is Gade niet en ze weet dat in geval van culinaire nood ik zelf wel de weg weet te vinden. Nee, haar afwezigheid loopt zo goed als parallel met de dagen waarop de Vierdaagse bezit heeft genomen van stad en streek. En ik weet mij die dagen opgenomen in de warme Vierdaagsefamilie, die heel goed voor mij zorgt. Bijna van de wieg tot het graf. De Vierdaagse zorgt niet alleen goed voor mijn eten en drinken. Consumpties in overvloed, elke middag een lunchpakketje en ’s avonds een copieuze maaltijd. Maar de Vierdaagse kleedt je ook nog aan. Drie soepelvallende helblauwe polo’s van een onbestemde samenstelling, en een dito jack in een maat die mij zelfs past kreeg ik uitgereikt. Het 4Daagse logo ferm op de linkerborst.
Maar meer nog dan het voedsel en kleding is er het gevoel opgenomen zijn in de Vierdaagsefamilie die mogelijke eenzaamheidsgevoelens verre houdt.  Voedsel en kleding, wat stelt dat nou voor. In de Bijbel valt al te lezen dat er veel meer is dan dat. En dat is de warmte van het je opgenomen weten in een familie. Het wordt vrijdag ook nog 30 graden. Misschien wel een beetje te veel warmte.