Ooit maakte ik een tocht per luchtballon. Een topervaring die mij nog eens duidelijk liet zien hoe Nederland in postzegelvakjes verdeeld is. Om elk weiland staat prikkeldraad. Logisch, want anders lopen de koeien weg. Maar ook elk achtertuintje is gescheiden van het tuintje ernaast door een hegje, haagje, hekje, schutting of muur. Ieder territoirtje duidelijk afgebakend. Vanuit de lucht lijkt dat vooral nodig om de eigen trampoline voor indringers te beschermen, Want dit land is vergeven van de trampolines, grote zwarte ogen die je vanaf de grond in je luchtballonnenmandje aanstaren.
Onze achtertuin wordt van die van de buurvrouw gescheiden door een rustiek schapenhek. Het bijvoeglijke naamwoord is niet van mij, maar stond in de folder. Aan de andere kant staat een verroest ijzeren hekje tussen ons en de buurstudent. Gisteren zou de hovenier dat vervangen door ook een schapenhek. Rustiek aan beide zijden dus. Het slopen van het hekje kon de hovenier puur met handkracht. Zo verrot was het ijzer, dat het met de hand afgebroken en klein gebogen kon worden. Gade raakte helemaal verrukt van de ruimte die zo’n verwijderd hek bood. Twee tuinen die nu een visueel geheel vormden. Zij liet het werk onmiddellijk stilleggen en stapte naar de buurstudent. Ja, die vond geen hek, rustiek of niet, ook prima, als dat maar niet betekende dat hij zijn tuin nu piekfijn op en in orde moest houden. Gade had ook daar een oplossing voor: “Dan noemen we jouw tuin gewoon bos.” En zo doorbreken wij nu het Hollandse hokjes denken. De grens tussen onze tuin en die van de buren zal vervagen. Weg erfafscheiding. De buurtkatten kunnen nu zonder te springen of onder roestige uitsteeksels door te kruipen zich van de ene tuin naar de andere te bewegen. Misschien zal in de loop der jaren de grens wat opschuiven. Plantjes laten zich immers niet altijd regisseren en zaaien zich op de meest onverwachte plekken uit en annexeren zo misschien wel buurmans bos. Ook kan het zo zijn dat dat iets onze kant opschuift. En komt daar onenigheid over met ooit nieuwe buren: de Rijdende Rechter is welkom.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links