Enquête

Van tijd tot tijd wil men iets van mij weten. Dit weekend kreeg ik weer drie verzoeken om mijn mening ergens over te geven. Een mensenrechtenorganisatie waar ik maandelijks een klein bedrag naar overmaak wilde weten wat ik eigenlijk van hen dacht. Reden was dat ik een trouwe donateur ben. Op zich een vreemde reden. Als ik ze toch niet sympathiek zou vinden had ik mijn bijdrage toch al lang stopgezet. Het geld dat zo’n enquête kost had wat mij beter ingezet kunnen worden voor het realiseren van hun doelstellingen.
Daarnaast kreeg ik een verzoek van de makers van Kieskompas om  op voorhand al een aantal vragen te beantwoorden. Dat zou helpen bij het opstellen van een nog beter kompas. En tenslotte vroeg een internationale club waar ik lid van ben ook wat ik van die club vond. Nu ben ik voor dit soort verzoeken met een natte vinger te lijmen, dus heb ik de hele vragenlijst doorgewerkt.  Ik ben tenslotte niet voor niets lid van het 1-Vandaagpanel en beantwoord van tijd tot tijd vragen over pakjes soep, bankzaken en de aanschaf van elektrische fietsen via een consumentenpanel. Ik ben dol op dat soort enquêtes. Dat zal vast ook iets te maken hebben met de overheersende werking van het quiz-gen. Het zou mij niet verbazen als binnenkort de aanwezigheid daarvan bij mij onomstotelijk bewezen wordt. Quizzen, puzzels, enquêtes, allemaal vragen,  het is allemaal prima aan mij besteed. Deed ooit mee aan drie tv-quizzen, maar ook thuis op de bank mag ik graag een quiz op het beeldscherm volgen. Het is het uitgelezen moment waarop de grote hoop onnutte kennis die ik in de loop der jaren heb opgeslagen mij van pas komt. Ik weet niet of de voorliefde voor de dagelijkse kruiswoordpuzzel in mijn lijfblad ook onder de werking van het quiz-gen valt, maar de dag is niet begonnen als ik die puzzel niet zo goed als mogelijk heb opgelost.
Vragen, vragen, vragen, kom maar op. Ik heb nog antwoorden in overvloed of verzin ze ter plekke.