Eigentijds

De gemeente gaat verhuizen. Althans de afdeling waar ik als buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand onder ressorteer. Het gebouw waarin zij nu zitten en dat ook een klein trouwzaaltje huisvest, wordt afgestoten. Dat trouwzaaltje wordt gebruikt voor de zogenaamde korte huwelijken. Binnen 15 minuten moet de klus geklaard worden. In het zaaltje passen maar goed 15 mensen. Meer mogen er niet in, behalve die ene keer toen het bruidspaar bijna 40 gasten bij zich had. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen ze niet allemaal toe te laten. Met binnenkomen en weggaan was het kwartier al bijna voorbij.
In mei zitten we in het nieuwe pand, samen met alle andere publieksdiensten. Om ons kennis te laten maken met het nieuwe gebouw krijgen wij babsen, zoals de  trouwambtenaren in de wandeling genoemd worden, een rondleiding in het nieuwe onderkomen. We worden ontvangen in wat nu nog het meest op een bouwplaats lijkt. In veertien dagen moeten er nog heel wat gebeuren om het een gemeentelijke kantoor te laten lijken. Twee roltrappen leiden naar en hal van kathedraleske afmetingen die ook oogt als een vertrekhal van een niet te groot vliegveld. We dwalen dor het gebouw, waarin veel ruimte is voor flexplekken, die nu door een monotone opstelling alles weg hebben van clandestiene naaiateliers in een derde wereldland. De muren zijn wel steviger.
Het betreft overigens geen nieuw gebouw, maar een bestaand gebouw waar eerst alleen de sociale dienst was gehuisvest en dat nu wordt aangepast. Dat betekent wel dat de oorspronkelijke kleurstelling gehandhaafd moet blijven. Veel te groen, vind ik. Mijn collega’s zijn wat enthousiaster en kirren om het hardst dat het prachtig eigentijds is. Eigentijds houdt voor mij in dat het over een paar jaar al weer vreselijk gedateerd zal aandoen.
In het bedrijf zal er veel gedigitaliseerd gaan. Op een afdeling staan nog een aantal ladekasten met slordige plakkers er op. Het zijn de dossiers van de schuldhulpverlening. Niks digitaal, handgeschreven dossiers vol menselijk leed.
Nog een paar weken en dan zal ik ook hier huwelijke gaan sluiten. Niks digitaal, maar gewoon een helder JA op mijn vraag: “neemt u tot uw echtgenoot…” Niks eigentijds aan, maar hopelijk voor heel lange tijd.