Druk

Het is vandaag een ontzettend drukke dag. Niet dat ik er iets van zal merken, maar deze 21e maart wordt er wat afgevierd inde wereld. Mijn onvolprezen Feestenkalender leert mij dat het vandaag Lentenachtviering in Japan is. Te ver weg, ga ik niet heen. Evenmin als naar Namibië waar het Onafhankelijkheidsdag is. Het is vandaag ook Perzisch nieuwjaar, maar ik weet niet of ze dat in Iran nog vieren. Op wereldniveau heeft de UNESCO  gezegd dat het vandaag Wereldpoëziedag is, maar die is al lang ingehaald door onze eigen Gedichtendag. De Verenigde Naties verordonneerde dat het vandaag ook de International Dag tegen racisme en discriminatie is. In Zuid-Afrika zelf bijzonder gevierd als de Dag van de Mensenrechten. En dan is het vandaag ook nog Wereld Downsyndroomdag. Keuze te over. Bovendien viert Graaf Claus-Casimir zijn verjaardag. Het manneke wordt 9 jaar. En ook al zijn zijn vader en moeder prins en prinses, hij is maar een graaf.
En of er op deze dag niet al genoeg te vieren en te herdenken valt, zijn er een aantal particulieren die deze dag hebben uitgeroepen tot “Oerknaldag”. Mijn ochtendkrant wijdt er vandaag een hele pagina aan. De initiatiefnemers herinnerden zich met Kerstmis dat die dag iets met Jezus te maken had en realiseerden zich dat er voor atheïsten helemaal niets te vieren viel. Zij vonden dat die toch ook recht hadden op een dag. Gelovigen werden overmatig bediend met Kerstmis, Pasen, Pinksteren en zelfs Hemelvaartsdag. En zij hadden niks. Dus is deze maartdag door hen bestempeld tot Oerknaldag. Je moet toch ergens beginnen. De viering is nog bescheiden, maar het begin is er. En niet alleen in Nederland ook in een aantal andere landen is het vandaag “Big Bangday”. Een dag om bang van te worden, als je het zo in het Engels opschrijft.
Ik zal deze dag aan mij voorbij laten gaan, net zoals die andere, zelfs de verjaardag van graaf Claus-Casimir. Misschien lees ik vandaag nog wel een gedicht van Antjie Krog. Sla ik toch nog twee vliegen in een klap.