december 2021

Het nieuws wordt onderbroken voor een belangrijk bericht. We hebben weer een regering. Veel vlugger dan verwacht, geen weken-, wat zeg ik maandenlange onderhandelingen. In een, twee dagen is het gepiept. Kon ook niet anders met deze uitslag. Na een bliksemuitslag een paar jaar geleden was er nu die gestage groei van die ene partij met die voor veel jonge kiezers zo aantrekkelijke leider. Zeg maar gerust LEIDER in kapitalen. Steeds vaker kwam je zijn portret tegen op de meest onverwachte plaatsen. Geen blinde muur bleef gespaard, geen bushokje leek zonder te kunnen.  Zijn ongemeende tandpastaglimlach  en  die stellige leuze ‘WIJ zijn de toekomst!!!’ Elk sterspotje voor de verkiezingen was het op radio en tv te horen geweest. Tot op de dag van de verkiezingen toe werd je er mee doodgegooid. Andere partijen leken te verbleken, kwijnden weg. Voor hen steeds minder toekomst.
Na de verkiezingen voor de Provinciale Staten in 2019, waar hij in alle twaalf provincies de grootste of bijna grootste was geworden had hij zijn eerste slagen binnen gehaald. Van de Eerste Kamer had hij een politiek instrument gemaakt. Niks geen chambre des réflexions, maar een keihard politiek instrument had hij het gemaakt. Dat gaf hem de gelegenheid het zittende kabinet al gauw ten val te brengen, de beruchte nacht van B. De daarop volgende verkiezingen hadden de eerdere politieke aardverschuiving tot het ontstaan van een molshoopje gedegradeerd. De overwinning was nu totaal. Zijn partij had, samen met de gedoogsteun van een andere geestverwante fractie, het tot alleenheerser gebracht. Alle ministeries, op dat ene onbeduidende ministerschap zonder portefeuille na, bezet door partijgenoten. Het volk had zich duidelijk tegen de elite uitgesproken. Zijn partijkrant ‘De nieuwe toekomst’ kwam chocoladeletters te kort om de overwinning op de voorpagina uit te schreeuwen. Op televisie was de door hem zo gekoesterde zender DNT gevuld met voortdurende herhalingen van zijn overwinningsspeech waarin hij de vloer aanveegde met journalisten, kunstenaars, rechters. Een speech doorspekt met onbegrepen maar luid toegejuichte Latijnse  citaten. Zijn handelsmerk. Op de trappen van de Ridderzaal had hij zijn volgelingen toegesproken. De armen over elkaar, het hoofd wat hautain achterover, kin vooruit: “WIJ ZIJN DE TOEKOMST!!!” Gejuich.
Morgen zijn de verkiezingen voor de Provinciale Staten alweer ruim twee jaar geleden. Het is 21 december 2021, ik word dan DV 76.