Dagje

Het was  een voor mijn doen een tamelijk druk dagje. Zo druk zelfs dat ik nu pas, aan het eind aan de middag, toekom aan het schrijven van mijn daagse blogje. Een blogje waar ik zelf altijd het meest op zit te wachten.
Ik trok vanochtend stadwaarts. “Als je toch in de stad bent, wil je dan een broek voor mij ophalen bij Claudia Sträter?” Wie ben ik om zo’n verzoek van Gade zonder gegronde redenen te weigeren. Ik moet naar de stad om een huwelijk te voltrekken.Dat is een een kwartiertje gepiept. Meer tijd staat daar niet voor. Dan naar de modewinkel. “Op wiens naam?” Ik noem Gades naam, de broek blijkt nog niet binnen. “Dat wordt na tweeën, meneer.” Om de een of ander reden moet de verkoopster mij bij die mededeling aanraken, een zachte tik op mijn onderarm. Ach, je moet niet overal wat achter zoeken, ook al is het coming-out-dag. Ik moet nu nog een paar uur kapot slaan voor mijn lunchafspraak. Het is een bedankje voor mijn zeergeleerde meelezer bij de Nijntje-vertaling.We maken er gelijk een werkbespreking van over mijn nieuwe vertaling van Nijntje op de fiets. Maar zover is het nog niet. Dat is pas over een paar uur. Intussen koffiedrinken bij mijn favoriete boekhandel en de krant lezen. Dat ben ik tenminste van plan. Maar ik raak aan de praat met een van de verkoopsters. Zij moest even invallen voor een verlate collega. Die is er inmiddels,  maar zij heeft nu ook nog anderhalf uur voor dat haar dienst echt begint. Ik stel voor dan maar samen even koffie te drinken. Een meer dan plezierig gesprek volgt. Van krant lezen komt niets.
Ik wandel naar mijn lunchafspraak. Overbrug een voor mij bijna ongekende afstand van 600 meter. Ik heb niet voor niets de opdracht van medische zijde gekregen geregeld wat te lopen, hoe lastig dat soms ook gaat. Superbe eten en ook nog mijn vertaling kritisch door nemen. Tweeënhalf uur later wandel ik terug naar de modewinkel. De broek is binnen. Ik fiets naar huis. Genoeglijk dagje. Zeer genoeglijk dagje. Ik begin aan mijn blog en tik: “Het was een voor mijn doen tamelijk drukke dag.” Valt achteraf eigenlijk best wel mee.

5 reacties op Dagje

  1. Roos schreef:

    De krant is ook maar een meneer. 🙂

  2. Helene schreef:

    That’s a smart way of thnkiing about it.

  3. wow, look at that stash, i can see what you mean about the green patterned cord, it is very appealing isn’t it!.does this mean i’ve signed myself up for ‘pif’??, oh go on then!, i’ve so far avoided this (shame on me!), but i suppose it’s time to join in : )

  4. "I love classical music but I don't see why Chua thinks it is important for her kids to learn to play it."Because her children were born about the same time that the bogus "Mozart Effect" theory was published, that's why. And being the SWPL Asian she is, she bought in.

  5. cheap ca schreef:

    HOLA GISELA BUENAS NOCHES BUENO SOY SEGUIDORA TUYA DESDE QUE INICIASTES EN AMERICA TELEVISION A AYUDAR Y CUMPLIR LOS SUEÑOS DE LOS SOÑADORES Y HEROES QUIENES PONEN DE TODO Y DEJAN TODO EN LA PISTA, PERO TE DIRE QUE MI PAREJA FAVORITA ES BELEN Y WALDIR BAILAN MUY BIEN Y DESEO DE TODO CORAZON QUE ELLOS GANEN LA VERDAD QUE SE LO MERECEN MERECEN GANAR Y LLEVARSE LA COPA LES DESEO TODA A SUERTE A MIS FAVORITOS BELEN Y WALDIR, SI O SI TIENEN QUE SER LOS GANADORES. ATTE. CHARO

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *