Crisis

Ben je rustig op vakantie, geniet je ervan dat het voor Engelse begrippen prachtig weer is met alleszins redelijke temperaturen, de omgeving van een ontroerende schoonheid, kortom het verblijf meer dan aangenaam, blijkt de hele wereld buiten dit stukje Gloucestershire helemaal in elkaar te mieteren. De wereld schudt op zijn grondvesten. Alhoewel, de hele wereld, het economische systeem in ieder geval. Gade en ik fantaseren er over hoe straks de Euro niet meer waard is dan het papier waar de biljetten op gedrukt zijn en dat het goed is dat we in ieder geval ook een paar Ponden in cash hebben, want misschien overleeft die de Euro en is het straks zo dat we als we bij de bank geld willen opnemen ze ons vertellen dat het geld op is, ook dat van ons en dat alle mensen gewoon niets meer hebben dan elkaar. En dat alles opnieuw begint, dat een samenleving de resetknop moet gebruiken om weer op gang te komen. Gade zegt bereid te zijn haar bloementuin in een moestuintje te veranderen en is blij met ons houtkacheltje als er straks geen olie of gas meer is om de verwarming mee te stoken. De wereld lijkt dol te draaien. Hier in Engeland is er de mogelijkheid om in het parlement door een volkspetitie zaken ter discussie te stellen. En wat zijn de onderwerpen: herinvoering van de doodstraf, uit de Europese Unie stappen en het weer uitzenden van belangrijke rugbywedstrijden op de BBC. Inderdaad, de wereld is gek aan het worden. Jaren geleden was er een musical met als titel “Stop the world , I want to go off”. Wat mij betreft was het 16 jaar geleden bijna zo ver en nu merk ik dat ik er eigenlijk geen grapjes over wil horen. Misschien valt het allemaal wel mee en is het waar wat Bert Schierbeek ooit schreef: “Wat gemaakt is vraagt om vernietiging, opdat de schepping voort kan gaan.”Als het niet te veel pijn doet, vind ik het prima.