Coproductie

Ik houd van de korte baan. Stukjes van zo rond de driehonderd woorden, een mooi maatje. Vraagt niet te veel van de lezer. Bij een gemiddelde leessnelheid  vraagt zo’n stukje iets meer dan een minuut. Een testje leerde mij dat ik 277 woorden per zestig seconden haal. Het schrijven van een stukje gaat mij beduidend langer duren, vooral ook omdat ik als gevolg van mijn bepekte typevaardigheid vaak nog meer tijd kwijt ben met het verbeteren van de tikfouten, dan met het schrijven zelf.
Soms vertellen mensen mij dat ze heel graag mijn stukjes gelezen zouden hebben, maar dat ze er geen tijd voor hebben. Voor mij hoef je mijn stukjes niet te lezen, maar geen tijd is natuurlijk een kul-argument, een drogreden. Het is natuurlijk mode om het druk, druk, druk te hebben, maar anderhalve minuut per dag, dat geloof toch geen mens. Zeg gewoon dat het je niet interesseert of dat je het vergeet of het adres  van de website niet meer weet, maar kom niet met het argument ‘geen tijd’. Geen zin, prima, even goede vrienden, maar geen tijd, onzin, klinkklare nonsens.
Ik was bij Neef op visite en hij liet mij een fotoboekje dat hem bovenmate inspireerde. Ik citeer uit zijn blog van zondag 7 oktober l.l.: “Bij een van de vele stands, het is uitermate moeilijk om door de bomen het bos te zien, zegt Wyb: ‘Hé, kijk, dit is een boekje voor jou.’ Verdomd. Schot in de roos. Het is een boek dat tekst en foto combineert. Op zich een eenvoudig boekje, een sympathiek boekje, een slim boekje. Het concept ga ik hier niet vertellen, voordat je het weet zijn er kapers op de kust. Ik heb meteen ideeën hoe ik het concept kan invullen.
Deze dagen waren Jan en Connie op bezoek. Een mooie gelegenheid om het idee bij hen aan te kaarten. Het eerste onderwerp van mijn boek is Jan, had ik bedacht. Zowel Jan als Connie is meteen enthousiast. Werk aan de winkel. Het resultaat zal op Dossiermoddergat zichtbaar worden.”
Via de mail kreeg ik een summiere uitwerking van zijn idee. Plaatjes kijken en een klein beetje tekst. Een illustratie van een leven. Een coproductie in beeld en tekst, weinig tekst. Daar moet tijd voor vrij te maken zijn.