Cherubijnenzang

Er zijn van die avonden dat er te veel gebeurt. Neem nou gisteravond. Een opeenstapeling van plezierige, gezellige, onverwachte dingen. Tijden geleden hebben we al gepland naar een concert te gaan. Een meer dan goede vriendin wees ons daarop. Gade vond dat terecht een prima gelegenheid haar ook op het eten uit te nodigen. Het aperitief was al plezierig, de hapjes smakelijk en de maaltijd zelf overtrof dat nog. Het eten was zo genoeglijk dat Gade pas toen we terugkwamen van het concert zich herinnerde dat er nog een venkelschotel met Parmezaanse kaas in de oven was achtergebleven. Niemand had die gemist. Nu kun je ook niet missen wat je vergeten bent of waarvan je niet wist dat het er had kunnen zijn. We hebben nu dus een plezierig bezoek, een uitgelezen maaltijd. Op dus naar het concert. De ambiance is daar, zoals altijd, bijzonder. Het is de Cenakelkerk met een interieur zo kitscherig dat het weer mooi wordt. Het hemelsblauw en bladgoud stralen je tegemoet. Onlangs is de kerk in oude luister gerestaureerd. Het koor zingt een Russisch programma met kerkelijke muziek. Van de mij volslagen onbekende Dilteski (1630), via Tsjaikovski(1840) naar Arvo Pärt(1935) en nog een stel componisten daar tussen in. Wij schuiven aan in de bank en ik knik naar de mevrouw naast mij. We maken een praatje over kou in de kerk en hoe we het koor kennen. Haar vriend zingt er in mee, zoals dat ook bij ons het geval is. Zij is Canadees-Nederlands. Hoe dat in zo’n gesprekje te pas komt? De conversatie leidt zijn eigen leven, bepaalt zelf zijn voortgang. Zij blijkt schrijver, dichter, een blog bij te houden. We wisselen kaartjes uit. Ik krijg dat van haar althans. De mijne liggen thuis. Zij schrijft mijn naam en URL in haar programmaboekje. We zullen elkaars site opzoeken. Het koor begint. Imponerende muziek, die mij weer terugplaatst in Rusland. Het programma heet ‘Zang van Cherubijnen’. In de titelzang staat de regel: “Laat ons(…)alle bezorgdheid voor het aardse leven terzijde stellen.”
We hebben nu dus een plezierig bezoek, een uitgelezen maaltijd, een bijzonder concert en daarenboven een onverwachte ontmoeting en een wijze aanmaning. Er zijn van die avonden dat er te veel gebeurt.