Categoriearchief: gedichten

Jong waren we, jonge jongens, jongetjes nog. We verkenden elkaar en wat we vonden, -we wisten vaag van zonden-, dat had geen naam. Toen nog niet en nu niet meer. Ouder nu, veel ouder. Er is alleen herinnering. Durf me zelf … Lees verder →

Natuurlijk word ook ik geraakt door Koplands jonge sla. Maar meer nog ontroert mij de jonge moeder die een kinderwagen voortduwt.

Nimwege sprikt ‘n taol Fan essen en fan sette En sonder feul omhaol Duun we op ef of fee nie lette. Mäör ik, ik hou fan jou, Da wil ik jou toch segge. Ik blief je feurlopig trouw Tot se … Lees verder →

“Doodgaan”, vroeg ik mijn overleden broer, “Hoe doe je dat?” “Ik kan het je wel zeggen, maar het is moeilijk uit te leggen als je nog leeft. Je doet je ogen dicht en nooit meer open. Dan komt al gauw … Lees verder →

Zet m’n koffers in de kast of schuif ze liever nog op de vliering. Ze kunnen helemaal achterin, ik heb ze niet meer nodig. Het verre reizen is voorbij. Ik blijf nu dicht bij huis en overpeins m’n dromen. Van … Lees verder →