Cadeautje

Vandaag hoef ik geen blog te schrijven. Dat heeft mijn bloggende neef al voor mij gedaan. Ik had het niet mooier kunnen beschrijven. Lees maar wat hij vandaag schreef op www.dossiermoddergat.nl:
Ik ben vandaag voor het eerst op een verjaardag waar een mens cadeau wordt gegeven. Mijn oom Jan is jarig, wordt vandaag 69. Jan heeft een vriendin, door hem consequent Mooie Anna genoemd. Anna studeert politicologie, is 24 en is lid van een dispuut.
Jan kijkt wel eens op de site van dat dispuut. Dat doet hij omdat hij graag het leven van Anna wil volgen, maar ook omdat een andere studente lid is van het dispuut die Jan verbluffend mooi vindt, misschien nog wel mooier dan Mooie Anna.
Altijd als Anna op bezoek komt, vraagt Jan hoe het met de mooie studente gaat. Omdat Anna veel met haar omgaat, kan ze Jan precies vertellen hoe het met haar gaat. Op die manier volgt Jan haar al een paar jaar.
Als ik een uur op de verjaardag ben, komt Anna binnen. Ze vraag of Jan even meegaat naar de gang omdat daar haar cadeau staat. Jan loopt mee en ziet dan het cadeau: het is de door hem zo bewonderde en aanbeden studente. Haar naam ben ik jammer genoeg vergeten. Ik heb Jan nog nooit zo blij met een cadeau gezien. Ik heb hem zelf een gedichtenbundel van Armando cadeau gedaan, maar het is duidelijk dat Armando niet kan tippen aan het cadeau van Anna.
Jan is hartpatiënt. Hij is zo verrast door het cadeau dat hij een paar keer naar zijn hart grijpt. Trots brengt hij zijn cadeau naar binnen. En wij, de andere gasten, bewonderen het cadeau uitgebreid. Jan vraagt of hij het cadeau mag uitpakken. Maar dat gaat toch te ver.
Vlak voordat ik wegga, ik moet de trein halen, vraagt Jan of ik een foto van hem en het cadeau wil maken. Natuurlijk wil ik dat.
Voor de goede orde. Het cadeautje is alleen van Jan gedurende het verjaardagsfeest. Daarna neemt Anna het cadeau weer mee naar huis. Is ook wel logisch.