Burendag

Is mijn dagkalender in de war of is zij zelf aan het verzinnen gegaan? Er staat toch duidelijk dat het vandaag Europese Burendag is. Niks internationaal of nationaal, maar Europees. Als ik daarop ijverig ga googelen kom ik nog heel wat andere data tegen. Het Europees Comité voor Burendag roept op om op 1 juni de burendag tot een groot buurtfeest te maken.  In België wordt die dag gevierd op 29 mei, in Nederland op 22 september. Daar wordt het initiatief fors gepromoot door Douwe Egberts en ondersteund door het Oranje Fonds. Kortom het is een zootje als het gaat om wanneer het nu precies Burendag is. Gemakshalve ga ik voorbij aan de vraag of er wel een Burendag moet zijn.  Nationaal , Europees of hoe dan ook. Ik constateer dat er behoefte aan is, anders waren er niet zo veel uiteenlopende initiatieven om de buurman en buurvrouw wat extra aandacht te geven. Maar of dat nu allemaal wel nodig is. Neem nou mijn eigen straatje. Dat is zo kort dat je bijna iedereen je buurman kunt noemen. En niet alleen je naaste buren. Daar woon je feitelijk mee samen, want onze huizen zijn zo gehorig dat als ik nies mijn buurman zijn zakdoek pakt. Maar ook de overkant van de straat noem ik de buren. En met sommigen zijn we tamelijk close. Gisteren zijn we nog samen met twee overbuurvrouwen pannenkoeken wezen eten en vierden zonder dat we het in de gaten hadden zo onze eigen burendag. Daar hadden we geen comité of wat dan ook voor nodig, dat regelen we zelf wel. Van de andere kant heb ik ook een buurvrouw die niet wenst aangesproken te worden met buurvrouw. Die heet gewoon zoals ze heet en daar mag ik niet bij zeggen: “Goede morgen, buurvrouw.” Maar moet ik haar naam gebruiken. We zijn zo’n goede buren dat ik zonder morren aan die wens tegemoet kom.
Vandaag is het dus Europese Burendag. In mijn straatje is het dat elke dag.