Buren

Deze week maar liefst twee keer naar een hockeywedstrijd geweest. Live. Afgelopen zondag en gisteren, maar dat was eigenlijk ook een zondag, was ik te vinden aan de rand van een hockeyveld en zag daar een damesteam spelen. Het heet dames, maar het zijn allemaal eigenlijk nog meisjes, die er zeker op een afstand, allemaal het zelfde uitzien. Vanzelfsprekend het zelfde tenue, maar ook de haardracht lijkt uniform voorgeschreven: een fikse blonde paardenstaart. Het is goed dat ze rugnummers dragen anders was de een niet van de ander te”onderscheiden. En zo weet ik dat ik moet letten op de nummers 7, 21 en 1. Die laatste is makkelijk, dat is de keepster van het team die samen met de twee andere speelsters in het studentenhuis naast mij wonen. Dat is ook de reden dat ik even ga kijken. Belangstelling voor de prestaties van de buren. In zo’n straatje woon ik nu eenmaal, een straatje waar in mijn geval zelfs de studenten deel uit maken van mijn sociale omgeving.
Hockey is een snel spel. De bal vliegt van de ene naar de ander kant. Veel sneller dan bij voetbal is een aanval omgeslagen in een verdediging. Soms volg ik de bal maar nauwelijks, zeker als die aan de ander kant van het veld bijna verloren gaat in een scrimmage.
De dames spelen in een best of three een play-off. Ik bedien me maar even van de vaktermen. Staat professioneel. De zondagwedstrijd wordt met 1-0 verloren en daardoor staat het weer gelijk. Op Hemelvaarstdag moet er dus gewonnen worden om verder te mogen proberen te promoveren naar de hoogste klasse. Mijn buurvrouwen zijn topsporters. Daarom geen studentikoze overlast. Zij leven serieus voor hun sport. En dat betaalt zich uit. Met veel overwicht blijven ze hun tegenstandsters de baas. Met rust staat het al 3-0. Een van de buurvrouwen zegt in het voorbijgaan als ze weer het veld op gaan dat het nu helemaal goed komt, de ander geef ik een hi-five. En het komt goed. Het wordt 5-1. En even heb ik het gevoel dat niet alleen zij, maar ook wij hebben gewonnen.
Ik plak bij thuiskomst een briefje op hun voordeur:”Proficiat, de buurman.”