Bukken

Ik was nog nooit in Alkmaar geweest. Ja, ik was er wel eens langs gereden op eerdere bezoeken aan Bergen en Texel. Maar dan scheer je langs de stad, dat was in de tijd dat het stadion van AZ nog DSB-stadion heette. Nu staat er met grote letters AFAS-stadion op. Maar Alkmaar zelf bezoeken, nee nooit gedaan. Het weer is er naar om een stadsbezoekje af te leggen. We verblijven op een steenworp afstand van de stad en zo tegen lunchtijd rijden we derwaarts, niet wetend wat te verwachten. We weten van Alkmaar dat het iets met kaas van doen heeft, maar daarmee houdt onze kennis dan ook volledig op. We parkeren onze auto op de hoogste etage van een parkeergarage, geeft ons direct al een prachtig uitzicht over de ons dan nog onbekende stad. Lunchtijd. Op een plein bij de Waag. Een plein vol met terrasstoelen en verder helemaal leeg. Geen kip te bekennen. Die zitten allemaal onder de luifels. Te schuilen voor de regen, net als wij. Achter ons zitten drie dames. Ik volg met belangstelling hun gesprek over de gevolgen van geslachtsverandering. Mannen die vrouw worden, worden dikker of net andersom. In Alkmaar steek je heel wat op.
Het belooft droog te worden en we dwalen door straatjes met namen als gedichten: Fnidsen, Luttik Oudorp, Verdronken Oord, Veneetse hof, Heiligland, Kooltuin. Stuk voor stuk poëzietitels een sonnet waard.
De buienradar belooft ons  dat het de komende uren droog zal blijven. Niets lijkt dan ook een boottochtje door de Alkmaarder grachten in de weg te staan. Alkmaarder grachten? Nooit geweten dat Alkmaar grachten had. Een boottochtje, dit kleinburgerlijk vermaak is aan Gade en mij zeer besteed. Toerist in eigen land, ik lijk er voor in de wieg gelegd.
De rondvaartboot heeft geen dak, maar het zou droog blijven. De boot kan ook geen dak hebben, anders zou ze niet onder de tientallen bruggen passen die we gaan passeren. Twintig keer moeten we ons diep bukken, ja zelfs zo goed als plat op de bankjes gaan liggen om ongeschonden onder een brug vandaan te komen. In drie talen, maar alle drie met Noord-Hollands accent krijgen we uitleg en horen we 20 keer :”Pas op uw hoofd, mind your head, achtung ihr Kopf.”
En buienradar of niet, maar het begint fors te regenen. De boot heeft geen dak. En ook zonder brug bukken we al schuilend voorover. Helpt nauwelijks. Wij merken even niets van de heersende droogte.