Bridge

Al een tijdje heeft de gedachte in mij postgevat dat ik wel uitgeleerd ben. Natuurlijk hou je de kennis die je ooit verworden hebt een beetje bij. Maar dat gaat niet veel verder dan het lezen van een artikel of het volgen van een aantal pretcolleges bij het HOVO, hoger onderwijs voor ouderen. Een paar jaar geleden nog over de romantische liedkunst. Maar sinds gisteren ben ik weer echt iets aan het leren. Als ik mijn leercarrière na ga, dan begon het met het op de lagere school al met het verkeersdiploma, het zwemdiploma was mij te hoog gegrepen. Voor fietsen kreeg je geen diploma en toen kwam er het diploma HBS, een tentamen filosofie op de universiteit en daarmee was mijn academische carrière ook ten einde, sociale academie fluitend geabsolveerd, in dienst mijn rijbewijs gehaald, een applicatiecursus verbale expressie van twee jaar gedaan, een postacademische cursus kunstmanagement, kunstbemiddeling en kunstbeleid met getuigschrift afgesloten, ooit een paar lessen Russisch, mijn golfvaardigheidsbewijs gehaald plus de cursus regelkennis van de golfbond. Dat was zo’n beetje 4 jaar geleden en daarmee vond  ik eigenlijk wel dat ik genoeg had geleerd. Leren is iets voor de toekomst. En niet dat ik een zwartkijker ben, de meeste toekomst ligt toch achter mee. Maar nu is het of ik weer vertrouwen heb dat er nog iets komt. Gistermiddag was mijn eerste bridgeles. Mijn kaartkennis beperkt zich tot zwikken, toepen en jokeren en op de computer van tijd tot tijd een rondje hartenjagen. Bridge heb ik alleen maar van horen zeggen, maar het zei me niks. Termen als sans atout of groot slem waren abracadabra voor mij. En na die eerste middag weet ik nog niet wat groot slem is, hebben we nog niet gehad. Wat wil je, de cursus gaat over 12 lessen. Of ik een volleerd bridger zal worden? Ik weet je bent nooit uitgeleerd, hoezeer ik mij ook voorgenomen had nooit meer iets bij te leren. Maar ook maar een beetje bridger zal een fikse opgave worden. Ik heb het idee dat ik mijn slag al veel eerder heb geslagen .