Bosrand 14 Lezen

Gade heeft de hebbelijke gewoonte om op vakanties altijd een vracht boeken mee te nemen onder het motto ‘Je moet wat te kiezen hebben’. Zo ook dit jaar weer, nu wij in het huis van mijn schrijfneef vertoeven. Nu is boeken meenemen naar het huisje aan de Bosrand net zo iets als water naar de zee dragen of uilen naar Athene. Ondanks het gegeven dat Neef onlangs danig de bezem door zijn boekenbestand heeft gehaald is er nog steeds sprake van een fikse bibliotheek, zeker als het gaat om poëzie. Dan is er sprake van ruim 5 meter dichtkunst en als je weet hoe dik een gemiddeld bundeltje is dan levert dat heel wat titels op. Tot mijn grote genoegen tref ik ook mijn eigen nu al weer een paar jaar oude bundeltje ‘De Dood en Dingen’ aan. Ik kan in zijn dichtkast geen systeem ontdekken. Mijn boekje wordt geflankeerd ‘Zeehond graag’ van Marjolijn de Vos aan de ene kant en ‘Spiegel van de Engelse poëzie uit de gehele wereld’ aan de andere. Er is slechter gezelschap denkbaar.
Toen ik hier aankwam was ik bezig in ‘Een onberispelijke man’ van Jane Gardam. Een boek dat ik aanschafte op aanraden van een van de boekverkoopsters van mijn boekhandel. Ik heb dat boek te weinig recht gedaan, door het in te kleine stukje te lezen. Dan kom je niet echt in een boek en blijft het verhaal te fragmentarisch. Ik heb het inmiddels uit en het was goed dat het vakantie was. Kon ik het slot langer lezen en genieten van de vertelkunst van de schrijfster.
In een paar dagen, tussen de fietstochtjes door -Heel Holland bakt, maar heel Drenthe fietst- las ik het nieuwste boek van Hans Münstermann ‘Geraakt’. Twee novelles voor de prijs van een met een boeiende poëtische prelude.
Vanmiddag begon ik in ‘Een kleine filosofie van het ouder worden’ van Wilhelm Schmid. Een boekje dat ik zelf geschreven zou kunnen hebben, maar in ieder geval mij uit het hart gegrepen is: “…wat heel lang een prospectief leven was, naar voren geopend en op de toekomst gericht (‘Hoe zal mijn leven zijn? Wat kan ik bereiken en wat moet ik daarvoor doen?), verandert meer en mer in een retroperspectief leven (‘Hoe is mijn leven verlopen? Wat heb ik tot dusver gedaan en bereikt?’).
Ik houd u op de hoogte.