Bosrand 11 Buren

Ik weet niet hoe vaak ik hier al heb betoogd dat ik in een heel gezellig straatje woon. Misschien wel het gezelligste straatje van Nijmegen, wie weet Nederland. Maar dat alles natuurlijk bij wijze van spreken. De kwaliteit van een straatje wordt met name bepaald door de buren die je hebt. Nu worden wij gelukkig omringd door goede buren. Je wordt tenslotte niet zo maar  een gezellig straatje.
Als je op vakantie gaat, ga je ergens naar toe.In ons geval het boshuisje van mijn neef die op dit moment in Japan rondtoert. Maar vakantie is niet alleen ergens heen gaan, maar ook achterlaten. Zo lieten wij Harrie de kat achter in de goede handen van S en later de overbuurvrouwen. We lieten ons straatje ook achter en heel wat buren. Buren die ook op vakantie gingen. Voor dat zij vertrokken spraken we met elkaar. Zij zouden met hun bootje de Noord-Nederlandse wateren doorkruisen en wie weet zouden ze wel in de buurt van ons vakantieverblijf afmeren. Als dat zo was zouden ze ons wel een bellen en konden we mogelijk wat afspreken. Een paar dagen geleden kwam er bericht van de buren. Over een paar dagen zouden zij aanleggen in Dieversluis en dat was als zij het goed hadden maar een spreekwoordelijke steenworp van ons verblijf aan de bosrand. Als wij het leuk vonden, waren wij van harte uitgenodigd bij hen op bezoek te komen en een hapje mee te eten Natuurlijk vonden wij dat leuk en reden wij door het openluchtmuseum dat Drenthe eigenlijk is naar het haventje bij de sluis. Op bezoek bij de buren. En zo namen wij de gezelligheid van ons straatje mee op vakantie. Na een paar uur en een smakelijke maaltijd fietsten Gade en ik weer korte afstand terug. De zon zakte langzaam en zorgde voor een fraai strijklicht over het Drentse land. Vakantie en een plezierig burenbezoek. Wat is het leven toch een aangename aangelegenheid.