Mijn dochter is een stadse. Weliswaar was ze al heel jong niet uit de manege weg te slaan maar dat leek toch weinig invloed te hebben op haar latere studie- en beroepskeuze. Ooit promoveerde ze op het vraagstuk wat het beste tijdstip was een koe te insemineren en nu geeft ze haar kennis door als docent veehouderij aan een Hogere Agrarische School. Zij heeft daarbij ook contact met het werkveld gezocht en heeft haar school een samenwerkingsverband gezocht met een melkveebedrijf. Samen met de boer is er gedacht en gewerkt aan een opzet om praktijk en theorie met elkaar te verbinden en dat is mooi gelukt. Dochter is daar trots op en vindt het leuk om de resultaten aan ons gezin te laten zien. En reizen wij af naar de boerderij in Herwijnen waar ruim honderd koeien in een ruime stal die van de modernste snufjes is voorzien ons opwachten. We worden ontvangen in het leslokaal. We zullen daar later nog terug komen om het resultaat van al die snufjes te bekijken. Een rondgang langs de stallen. Eerst het jongvee, dat op mijn uitgestoken hand sabbelt en ik leer dan dat een koe geen boventanden heeft, wel kiezen om het gras te vermalen. In de grote stal, waar de koeien rond kuieren, wat liggen te herkauwen of zich laten strelen door een graag gebruikte ronddraaiende borstel, klinkt steeds wat zachte muziek. Goed voor de koeien. Wij verwonderen ons de melkrobot die elke koe herkent. De koe bepaalt zelf of zij gemolken wil worden en als zij te vaak de robot binnenstapt er weer onverwijld uitgewezen wordt. De koeien hebben het naar hun zin. Elke koe heeft een zendertje, waardoor de boer al zijn koeien apart in de gaten kan houden en zelfs weet waar de koe in de stal zich bevindt. De computer registreert de activiteiten, lopen, slapen, staan, liggen tot op de minuut nauwkeurig. Techniek optima forma.We praten samen over biologisch boeren, de pseudo-romantiek van de weidegang en de melkprijzen.
Los van de koeien, hoe interessant ook, is het goed om als gezin nog samen te zijn. Een samenzijn dat afgesloten wordt met een genoeglijke maaltijd.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links