Boekenlijst

Ooit in een ver verleden moest je voor je eindexamen lezen. Boeken voor je lijst lezen. Frans, Duits, Engels en Nederlands. Voor de vreemde talen bij voorkeur dunne boekjes. Ik herinner me nog titels . Maître Pierre Pathelin, Three men in a boat, Die Sachnovelle. Boekjes de met elkaar gemeen hadden dat ze nauwelijks een katern dik waren. Op mijn lijst stonden ook nog de Cid van Corneille en de Faust van Goethe, maar die hadden we klassikaal gelezen. Van mijn lijstje Nederlandse boeken herinner ik me nog maar een titel. Kapitein Aart Luteyn van Herman de Man. Een schrijver die in 1963 toen ik het boek las al bijna vergeten was, maar door mijn leraar Nederlands zeer werd aanbevolen. Literatuuronderricht hebben we nauwelijks van hem gehad. Het is een wonder dat ik later toch nog aan het lezen ben geslagen, de lessen van mijnheer Van  der Velden gaven daar nauwelijks aanleiding toe.
In de kranten dezer dagen verschijnen nu weer lijstjes met de meest onontkoombare  titels van 2015. Ik heb ook dit jaar weer redelijk veel gelezen. Ik verbind mijn leestijden veelal aan sanitaire stops, waarvan  de tijdsduur veelal bepaald wordt door de lengte van het onderhavige hoofdstuk. Ik heb net Connie Palmens ‘Jij zegt het’ uit en ben nu begonnen in een door mijn bloedeigen neef geschreven thriller, waar ik bij voortduring de personages probeer te koppelen aan mensen die ik ken, niet in het minst aan mij zelf. Normaal ben ik niet zo van de thrillers, maar het werk van familie kun je toch niet ongelezen laten.
Dit jaar heb ik genoten van de boeken van Griet op de Beeck, waarvan alleen de titels al een uitnodiging vormden om te gaan lezen: ‘Kom hier dat ik u kus’ en ‘Vele hemels boven de zevende’. Het wrange einde van ‘Dertig dagen’ van Annelies Verbeke is mij bij gebleven en ik ben al bijna vergeten dat ik ‘Ica’ van Eva Posthuma de Boerboek las. En dan was er ook nog Thomas Verbogt, altijd weer een plezier, ook nu met zijn ‘Als de winter voorbij is’. En dan was er dat epos van een avond ‘Komt een paard de kroeg binnen’ van David Grossman.
Ik ben binnenkort jarig. Die gebeurtenis zal vast weer een aantal titels vooor het volgend jaar opleveren en verheug me nu al op ‘Judas’ van Amos Oz.