Blogje

Het kan goed zijn dat dit blog een blogje wordt. Het is nu net iets over elf uur. Ben net terug van het zwemmen en…..
en toen begaf mijn computer het. Deed niks meer. Om elf uur zou mijn neef komen, maar die meldde dat het iets later zou worden. Trein gemist.
Mijn neef is bezig met een oral history van de familie te make. Daar hoorde mijn verhaal ook bij. Ik belde Zoonlief met het verzoek of hij mijn computer aan de praat kon krijgen. Dat leek hem te lukken. Inmiddels sprak ik met mijn Neef. Een paar uur lang. Daarna samen lunchen. Inmiddels is het voorbij half vier. De computer doet het nog steeds (klop op hout). Maar een heus blog zit er niet meer in. Morgen maar weer. Nu boodschappen doen. Titel niet voor niets verzonnen en de eerste zin is een zichzelf vervullende profetie geworden.