Blauwe maandag

Cliff Arnall, een Britse psycholoog zou in 2005 bedacht hebben dat het vandaag Blue Monday is. De maandag van de laatste volle week van januari die volgens een door hem ontwikkeld model gekenmerkt wordt door begrippen als neerslachtigheid, treurnis, somberheid. Nu heb ik af en toe het gevoel dat het al bijna, zonder dat het je aangepraat wordt een jaar lang Blue Monday is.
In goed Nederlands staat blauwe maandag maar voor een korte tijd, eventjes. Als je ergens maar kort gewerkt hebt dan heb je er maar een blauwe maandag gewerkt. Dat wij in Nederland dus al eeuwenlang de uitdrukking blauwe maandag kenden was de pseudo-wetenschapper Arnall niet bekend. Blue monday kun je dus niet vertalen met blauwe maandag. Een blue monday lijkt meer  een tegenhanger van black friday, de dag waarop klanten met aanbiedingen worden verleid hun koopzucht bot te vieren. Er zijn meer dagen die van een kleurtje worden voorzien. Eens per jaar is het Witte Donderdag, de dag voor de paarsgekleurde Goede Vrijdag, een vrijdag die dus niet samenvalt met Black Friday. En wie tijdens de Vierdaagse in Nijmegen is zal het niet kunnen ontgaan dat de tweede marsdag Roze Woensdag is. De dinsdag ken ik zonder nadere kleuraanduiding als Dolle Dinsdag, toen gedacht werd dat WOII voorbij was.
Heel veel dagen hebben hun vernoeming te danken aan ingrepen van de commercie. Zonder hun ondersteuning waren Moederdag, Vaderdag, Valentijnsdag nooit tot ontwikkeling gekomen. Maar dat geldt ook voor Woensdag gehaktdag. En ooit was het zo dat de maandag in zo goed als alle huishoudens wasdag was en de vrijdag was visdag, want vlees was op die dag uit den boze. Vasten- en onthoudingsdag waren begrippen die aan de vrijdag kleefden.
Vandaag zou het dus Blue Monday zijn. Ik heb er weinig van gemerkt. Morgen is het dinsdag 19 januari. De verjaardag van Prinses Margriet. Zal ik ook weinig van merken.