Bezweken

Ik hou van voetbal. Ik zeg niet dat ik van voetballen hou. Dat is een werkwoord en dat is eigenlijk nooit aan mij besteed geweest. Een korte carrière bij AHOJ, de voetbalclub van mijn lagere school. Dat was het, maar het daar nooit verder gebracht dan een onderling oefenwedstrijdje. Al heel jong was ik een fervent toeschouwer. Voor een kwartje op de jongensrang bij N.E.C. Samen met mijn vriendje. En eigenlijk noot meer weg geweest bij die club. Als kijker. Nu al weer voor het derde seizoen een vaste tribuneplaats. Ik heb dit jaar een wedstrijd overgeslagen. Het vroor dat het kraakte en ik ben wel goed, maar niet gek. Ik moet mijn teer gestel koesteren en uren onder nul levert geen bijdrage aan de instandhouding daarvan. Maar er was een oplossing. Via de website van Eredivisie-live kon ik de wedstrijd toch volgen. Voor 6 euro. En zo zag ik op mijn computer in de behaaglijke warmte van mijn werkkamer hoe mijn club een week of wat geleden met 2-0 van Feyenoord verloor. Het kan niet altijd meezitten.
Sinds dat eenmalig gebruik van die kijkmogelijkheid krijg ik geregeld mailtjes van Eredivisie-live. Dat ze zo blij met me waren en of ik niet een vast abonnement wilde nemen. Maar ik had en heb genoeg aan mijn seizoenskaart. De thuiswedstrijden zijn mij genoeg. Gistermiddag kwam er weer een mailtje. Ze hadden een prachtig aanbod. Voor 25 euro kon ik een abonnement nemen tot het eind van het seizoen en ik hoefde niet op te zeggen. Op 30 juni zou het vanzelf ophouden. Bovendien krijg ik over 6 weken de officiële Derby Star Eredivisie replica bal. Replica bal, kan natuurlijk best zo’n klein lullig mini model balletje zijn, maar ach. Ik bezwijk en neem een abonnement. Ik kan nu alle uitwedstrijden volgen. Vanavond al tegen VVV, degradatiewedstrijd die gewonnen moet worden en er volgen nog uitmatches tegen NAC, Excelsior, PSV en Heracles. Ik neem me voor het andere aanbod een beetje links te laten liggen, maar gisteravond kon ik het toch niet laten te zien hoe vitesse won. Ik zei al: het kan niet altijd meezitten.