Bevlogen

Ze vraagt me of ik kom kijken naar de korte film die haar man maakte en die zij produceerde. Natuurlijk ga ik. Ik wil die film wel zien. Dat is toch het minste dat ik kan doen voor mijn gaste, die tijdens de duur van het Go Shortfilmfestival bij mij logeert.
Het festivalterrein zindert. Voor de bioscoop staan wat grote partytenten. Het is er vol met jonge mensen. Ik ben veruit de oudste en waarschijnlijk de enige die nooit een film heeft gemaakt. Ik hoor verschillende talen, maar het meest Engels met elk denkbaar accent. Er hangt een prima sfeer. Jonge mensen die ideeën en ervaringen met elkaar uitwisselen, die het hebben over verhaallijnen en camerastandpunten. De film waarvoor ik kom heet ‘Een verhaal van liefde, gekte en dood’. Samen met drie andere korte films zit het in een blok onder het thema ‘Happily ever after?’ De film waarvoor ik kom is de familiegeschiedenis van de regisseur, nauw op de huid gefilmd, het aangrijpende verhaal van de familie rond de schizofrene oom die zelfmoord pleegt. Een documentaire die in positieve zin detoneert tussen de gefilmde verhalen over een man die huisarrest heeft, een poppenfilm met voorspelbare grapjes en het ontroerende verhaal van een man en zijn ezel. Drie keer fictie tegenover werkelijkheid en weer blijkt de werkelijkheid spannender en aangrijpender.
Steeds wordt na een filmpje de regisseur of producer geïnterviewd. Het is tenslotte een festival en niet zo maar een bioscoopvoorstelling. Duidelijk is dat de meest regisseurs hun verhaal beter via het witte doek dan door de microfoon vertellen. Maar de bevlogenheid van de makers dragen zij toch over, jonge filmers uit Zwitserland, Tsjechië, Duitsland en Chili.
Ik kreeg ook nog een stembiljet, waar ik het aantal punten dat ik elke film wilde geven kon aankruisen. Voor de publieksprijs. Nog voor ik iets gezien heb, geef ik de film van mijn gaste de maximale vijf punten.
Later op de avond vraagt ze wat ik van haar film vond. Ik vertel haar van de op voorhand gegeven vijf punten, maar ook dat ik het echt de beste van de vier vond. Ze glimlacht dankbaar.