Beurt

Als het om onze auto gaat ben ik een zeer volgzaam type. Ondanks een destijds zeer gedegen rijopleiding in militaire dienst heb ik niets met auto’s. De belangrijkste eis dat het voertuig zonder veel haperen van A naar B brengt en liefst ook weer terug. Om dat te bewerkstelligen volg ik de aanwijzingen van mijn garagehouder qua onderhoud altijd keurig op. Tegenwoordig herinnert niet de dealer je eraan dat je voor een grote of kleine beurt naar zijn garage moet komen, nee, ook de auto zelf geeft signalen af dat hij aan onderhoud toe is. Via veelkleurige dashboardlichtjes vertelt hij je dat het eerste jaar van zijn bestaan om is en hij nieuwe olie en wat dies meer zij van node heeft. Gedwee volg ik zijn verzoek en maak een afspraak met de garage.
Ik ben keurig op tijd. Op een groot scherm zie ik dat ik verwacht wordt. Ik ben niet alleen het nummer van mijn kenteken, maar ik word ook nog bij name genoemd. Klantvriendelijkheid ten top. Ik meld mij bij de balie en krijg te horen dat iets meer dan een uur zal gaan duren. Maar in de wachtruimte is er koffie, een leesmap en wifi, dus die tijd is wel stuk te slaan. De receptionist meldt mij dat het ook mogelijk is met de monteur mee te lopen en te zien wat er allemaal met mijn auto in dat uur gaat gebeuren. Dat lijkt me wel wat en nog voor ik goed en wel een slokje van de koffie heb genomen wordt ik door de monteur van dienst opgehaald. En zo maak ik als bijrijder in mijn eigen auto een testritje en ga vervolgens mee de werkplaats in. Een ondergrondse werkplaats, decor voor een surrealistische film. Bruggen waar auto’s op staan, leidingen, afzuiginstallaties, werkbanken. Mijn monteur gaat aan de slag en geeft toelichting op wat hij doet. Ik knik begrijpend, stel de juiste verduidelijkende vraag en knik nog begrijpender. Onderdelen worden verwisseld, vlekjes weggepoetst, airco’s verfrist. Als klant kijk ik in de keuken. Transparantie waar menigeen nog een voorbeeld aan kan nemen. En ondertussen hoor ik van de vierdaagseplannen van mijn monteur en zijn voorliefde voor Opel.
Het uur is omgevlogen. De boordcomputer wordt gereset zodat hij me over een jaar weer kan waarschuwen voor nodig onderhoud. De auto wordt nog even gewassen. Mijn koffie in de wachtkamer is inmiddels koud geworden, maar smaakt nog uitstekend. Ik reken af en rijd weg in een auto die weer als nieuw ruikt.