Bericht

Ik ben een boek aan het lezen. Nu is dat op zich niet iets bijzonders. Ik ben altijd wel in een boek bezig. Ik ben een trage lezer, een paar bladzijden per dag, geen uren aan een stuk. Zo lees ik niet. Hooguit als ik ergens in een ver weg land vakantie vier, dan kan het gebeuren dat ik lang achter elkaar lees. Nu zijn het verloren kwartiertjes. Ik doe het boek open en mijn wereld houdt op te bestaan. Ik stap in een nieuwe wereld, door de schrijver geschetst en door mij ingekleurd. Soms met zachte pasteltinten, dan weer met harde primaire kleuren zonder nuance.
Ik ben nu in een merkwaardig boek bezig. Ik weet niet hoe het hier in huis komt. Waarschijnlijk een of twee jaar geleden met een verjaardag gekregen. Zou niet meer weten van wie. Het heeft lang op de stapel van nog te lezen boeken gelegen. Ik ben er aan begonnen omdat Gade zei dat de schrijver de moeite waard was. Zij had iets anders van hem gelezen en was enthousiast. Ik vaar meestal blind op haar adviezen. Zij weet of een boek mij zal bevallen of niet. Het boek waar ik nu inzit is ‘Bericht aan allen’ van Michael Kumpfmüller. Ik had nog nooit van hem gehoord. Ben nu halverwege in het boek.Om precies te zijn op pagina 163 van de 317. Telkens als ik het boek opensla lijkt het of dat wat ik lees net tevoren is geschreven. Het boek druipt van de actualiteit, terwijl het toch al uit 2008 stamt. Bijna elke pagina is een commentaar op dat wat er nu in de wereld gebeurt. Boek en werkelijkheid lijken elkaar te bevestigen. Vliegtuigrampen die in 2008 nog niet hadden plaatsgevonden worden haarfijn beschreven, politieke ontwikkelingen lijken meer op een krantenverslag van de gebeurtenissen van vandaag dan op passages uit een roman. In een staccato-stijl word ik meegevoerd in het leven van een minister van buitenlandse zaken van een niet nader genoemd West-Europees land waar elk land dat vecht met de democratie model voor had kunnen staan.
Nog een half boek te gaan. Ik ben benieuwd hoe het afloopt en het verder zal gaan met de wereld, haarscherp geschetst.