Belasting

Langzaamaan beginnen ze weer binnen te druppelen. De gegevens die straks bouwstenen zullen zijn voor gade’s en mijn belastingaangifte. Gade krijgt elke maand al een voorschot retour op de nu reeds te veel ingehouden belasting. Ik heb dat bedrag moeten aanpassen, vanwege veranderde omstandigheden en om te voorkomen dat we straks weer extra moeten betalen. Maar van die aanpassing trekt de belastingdienst zich voorlopig niks aan. Ik zie op tegen het telefoontje dat ik daarover ga plegen. Meestal krijg je bij de belastingtelefoon een brave jongen aan de lijn die er nog minder kaas van heeft gegeten dan ik en wiens grootste verdienste bestaat uit het doorverbinden naar iemand die je het hele verhaal nog eens moet vertellen en die de voorlopige conclusie trekt dat dit niet onder zijn competentie valt.
De ING maakt het helemaal bont. Die stuurt een van hun hypotheekopgaves naar het werkadres van mijn gade. Zij krijgt te horen dat dit nooit had mogen gebeuren en 1.000 excuses. Op de een of andere manier husselt de ING privé- en werkgeversadressen door elkaar en kreeg ik ooit een lijstje met TAN-cijfers van het werk van de echtgenote op mijn naam en privé-adres. Hoeveel bank wil je hebben?
Van de belastingdienst kreeg ik een brief, die het er bij mij weer eens inwreef. Ze schrijven het volgende: “U ontvangt van ons over 2011 geen voorlopige aanslag. U bent in dat jaar 65 en dat betekent meestal dat uw inkomen verandert. Wij hebben onvoldoende gegevens om een juiste voorlopige aanslag vast te stellen. Vraag daarom zelf een voorlopige aanslag aan als u daarvoor in aanmerking komt.” Maar lieve belastingdienst hoe weet ik nu of ik daarvoor in aanmerking kom, als u het al niet eens weet. U, die alles van mij weet, heeft onvoldoende gegevens! Hoe zou ik die dan wel hebben en als we elkaar van dienst zouden kunnen zijn, waarom stuurt u mij dan niet een formulier waarop ik kan zetten wat ik wel weet, zodat u misschien dan in een keer net wel genoeg gegevens heeft. Dan zou ik u ook kunnen vergeven dat, terwijl u mij weer zo hardvochtig met mijn leeftijd  confronteert, de brief die mij dat vertelt, ik citeer, “centraal in een geautomatiseerd proces is vervaardigd en daarom niet ondertekend.” Iemand moet dat zinnetje toch verzonnen hebben. Ouder worden is een eenzaam proces.