Bal

Een paar dagen geleden werd er gebeld. Een van de organisatoren van het Hofbal stond voor de deur. Het Hofbal is de jaarlijkse opmaat voor drie dagen carnaval. In 2006 werd ik tijdens dat bal benoemd tot Ridder van de Hofraad en kreeg een heuse carnavalssteek met daarbij behorende onderscheiding opgezet, resp. omgehangen. Ik werd dat op grond van mijn onuitputtelijke verdienste voor het Nijmeegse carnaval. Die bestonden er vooral uit dat ik vanwege mijn werk bij de gemeente optrad als spreekstalmeester bij die gelegenheden waar stad en carnaval elkaar ontmoetten. Die benoeming leverde ook elk jaar een uitnodiging voor het Hofbal op. Een uitnodiging die steevast op een laat tijdstip kwam. Zo ook weer dit jaar.
Of ik dit jaar weer kwam, was de vraag van de organisator. En of ik voor het bal kwam of al bij de maaltijd, voorafgaande aan het bal. Het bal was de laatste jaren al niet meer aan mij besteed, maar ik zegde toe bij de maaltijd aanwezig te willen zijn. Ik vond dat ik dat beleefdheidshalve aan mijn ridderstand verplicht was. Gade schikte zich liefdevol in mijn toezegging.
Gisteravond heb ik mij weer in mijn smoking gehesen. Er stond niet voor niets ‘black tie only’ op de toegangskaart. Gade trok een deftige jurk aan en ik mijn strakke schoenen. Heel Nijmegen was er. Handjes schudden, praatje maken, het geroezemoes trotserend. Er werd veel naar mijn gezondheid geïnformeerd. “Mag niet mopperen”, was mijn standaardantwoord. Zou ik dat wel gedaan hebben dan was dat toch in het gebabbel verloren gegaan.
De maaltijd is een stevig stamppottenbuffet. Blijft een mooi gezicht. Gesmokingde heren en opgetutte dames aan zo’n oerdegelijke maaltijd te zien met forse stukken worst en gehaktballen. Er wordt gespeculeerd wie er dit jaar als nieuwe ridder van de hofraad zal worden geïnaugureerd. Wie dit jaar deze loze eer te beurt zal vallen. Want dat is toch het relativerende van carnavalsonderscheidingen, dat het eigenlijk niks voorstelt. Het de bombarie doorprikt.
In de Grote Zaal wordt de nieuwe ridder bekendgemaakt en geïnstalleerd. Aan tafel zat ik nog naast hem.
Het bal begint. Gade en ik gaan naar huis. De schoenen knellen. Volgend jaar zullen we er met de maaltijd weer bij zijn.