Over een paar dagen vertrekt een net verworven kennis voor een aantal maanden, misschien wel een jaar, naar Nieuw Zeeland. Als ik haar een berichtje stuur of ze al aan het pakken is, krijg ik een ‘chat’ terug dat ze wacht op de speciale tas waarin haar rugzak de reis naar het ander eind van de wereld zal maken nog bezorgd moet worden. PostNL houdt zich niet helemaal aan zijn afspraken.
Nu heb ik niet meer de leeftijd om te ‘backpacken’, maar het is ook nooit, om in stijl te blijven, ‘my cup of tea’ geweest. Ik heb nimmer de aanvechting gevoeld om een deel van mijn bezit in een rugzak te stoppen en daarmee de wijde wereld in te trekken op zoek naar, ja naar wat? Het avontuur, het onbekend, jezelf? Ik ben nooit zo’n reiziger geweest. Niet dat ik niet gereisd heb. Ik ben in oost en west geweest. Van Japan tot Nicaragua en wel twintig keer in Rusland. Maar al die reizen waren van te voren keurig uitgestippeld, van hotel tot hotel,van programmapunt tot programmapunt. Niks geen avontuur, niks geen vraag waar te slapen of te eten. Een dichtgetimmerd reisschema.
Ook mijn vakanties tonen dat zekere stramien. Een fraai huisje in een mooie streek en zelfs de B&B’s onderweg zijn al gereserveerd. Er wordt weinig aan het toeval overgelaten. Soms leidt zelf zo’n gepland verblijf tot reuring. Als de boot naar het vasteland twee dagen niet vaart vanwege de storm of die keer dat we niet weg konden uit Bretagne omdat de benzinepompen niet meer bevoorraad en de wegen geblokkeerd werden. En dan was er nog die keer dat een vliegverbinding plotseling uit bedrijf was en er spoorslags naar alternatief vervoer gezocht moest worden om toch uit Rusland weg te kunnen. Ik kwam ook ooit op Schiphol aan, maar mijn koffer, geen rugzak, stond nog op het vliegveld van Tallinn. En die keer dat in een uitgestrekt Russisch bos de auto waar we in zaten onwrikbaar in de modder vast kwamen te zitten. Dat was mij allemaal avontuur genoeg.
Zaterdag vertrekt ze. Ik hoop dat haar bagage op tijd met haar mee kan reizen, want een backpackster zonder rugzak, hoe noem je die eigenlijk?
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
Overdreven avontuurlijk! ;D