Auteursarchief: Jan Roelofs

Met onderstaande tekst nam ik afscheid als columnist van de Effata parochie. Beschouw het ook als afscheid van meer dan tien jaar blogs schrijven. Detien keer mocht ik in ons Parochieblad mijn licht laten schijnen over wat mij als kerkganger … Lees verder →

Even leek het of de familie voor mij op bezoek was gekomen. Ze waren er allemaal. Mijn zoon en mijn dochter met aanhang en verder mijn zwager met zijn vrouw, mijn schoonzussen met partner. Welgeteld waren we met ons twaalven … Lees verder →

Nu vier weken geleden verliet ik het ziekenhuis met de mededeling dat ik zo goed als uitbehandeld was. Hart- en nierfalen zijn in een in een fase beland dat er alleen nog sprake kan zijn van symptoombestrijding. Ondanks de goede … Lees verder →

De titel van dit stukje is niet een onbedoelde verschrijving, maar veel meer een samenvatting van wat mij op dit moment, nog meer dan anders, bezighoudt. De keuze tussen tijd en kwaliteit. Wat in ieder geval duidelijk is, is dat … Lees verder →

“To be or not to be that is the question” Ik weet niet of er een Hamletvertaler is geweest die ooit bedacht heeft  die fameuze regels  om te zetten in hedendaags Nederlands: “Pompen of verzuipen, dat is de vraag”. Want … Lees verder →

Ik weet niet of mijnheer B uit Paterswolde zich erg ongerust heeft gemaakt nu hij een aantal dagen mijn blog heeft moeten missen. Een tijdje geleden liet hij mij als trouwe lezer weten dat hij zich zorgen maakte als hij … Lees verder →

Al een paar dagen ben ik aan huis gekluisterd. Aan een heel erg klein deel van mijn huis. Sinds ik een paar dagen geleden op weg was naar boven en op eigen kracht de eerste verdieping niet meer haalde, ben … Lees verder →

We worden gewoon te oud. Op een gegeven ogenblik lijkt het niet meer te kloppen. Ons lijf wordt te stram en te stijf om alle functies die jarenlang zo vanzelf sprekend leken te zijn naar behoren te vervullen. Ik heb … Lees verder →

Het gebeurt halverwege de trap naar boven. Misschien een trede hoger, misschien een trede lager. Voorzichtig loop ik naar boven. Ik ben de laatste tijd nog al wat wankel op mijn benen. Het is met de grootste moeite dat ik … Lees verder →

Eigenlijk ben ik te moe om zo aan de rand van de middag nog achter mijn lapt0p te gaan zitten en er nog een stukje uit te persen. Ik ben niet te moe, ik voel me me moe. Het lijf … Lees verder →