Ik rijd graag een stukje om voor een goed stuk vlees. Wekelijks en soms zelfs twee keer per week gaat Gade of ik naar de biologische slager. Niet naast de deur, maar ook weer niet aan het andere eind van de stad. De moeite van de extra kilometers waard en vaak kom ik er langs op weg van mijn wekelijks uurtje cardiofitness naar huis. Even vaak pak ik de fiets voor een kort ritje om onze vleesvoorraad aan te vullen. Iets duurder, stuk lekkerder.
Gistermiddag ging ik er weer voor ons wekelijkse voorraadje heen. Biefreepjes, kipreepjes, stukje kalkoenfilet, twee steaks bavette en een stukje Nimweegse leverworst. En dit keer ook vier tartaartjes uit de reclame (vier halen, drie betalen).
Een klant voor mij was druk in gesprek met de slager. In de NRC had hij gelezen dat ook het biologische vlees stijf stond van de antibiotica met als gevolg dat de mens geen baat meer zou hebben bij een hoognodige antibioticakuur, omdat hij er immuun voor geworden zou zijn door de hoeveelheden die hij via de geregelde vleesconsumptie binnenkreeg. De slager legde uit dat dat bij zijn biologische vlees niet het geval was. Als een beest ziek was kreeg het antibiotica. Alleen dan en dat betekende ook dat er weer geruime tijd moest zitten tussen het einde van die kuur en de slacht. Biologische runderen en varkens krijgen niet preventief antibiotica toegediend, zoals in de geregelde varkens- en veeteelt, verduidelijkt de slager. Ik ben bereid hem op zijn woord en vakkennis te geloven. Ik onderschrijf zijn opvatting dat dit soort nieuws vaak maar gebrekkig in de krant komt en dat alle vlees over een (paarden?)kam geschoren wordt.
Natuurlijk moet je met eten oppassen. Maar te veel pindakaas was jaren geleden ook niet goed en in het ene product zit weer te veel van dit, in het andere te veel van dat.
Toegegeven dit lijkt een zorgeloos stukje, zo van maak je toch niet druk. Misschien wel een beetje zorgeloos, niet onverschillig. Want mijn en ons aller gezondheid gaat mij ter harte. Maar ook al lijken we het eeuwigheidsgen bijna ontdekt te hebben, dood gaan we toch. En als we niet eten nog eerder.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
Hahaha Jan, die is leuk, als we niet eten nog eerder, hahaha